Treurwilg is een talentvolle, jonge doommetalband uit Tilburg. Stel jullie zelf even voor.
Treurwilg probeert de negatieve emoties die een mens kan ervaren te verwoorden in nummers die je meevoeren naar de plek van die woede. Hiervoor gebruiken we persoonlijke ervaringen en dingen die in onze omgeving gebeuren. Ieder nummer heeft zo een persoonlijke touch. We blijven altijd dicht bij onszelf als we muziek maken. Bij ons geen bullshit.
Stef en Mitchell, jullie begonnen met Treurwilg vanwege een gedeelde passie voor doom metal. Hoe kwamen jullie met elkaar in contact?
Via bands van vrienden kwamen we elkaar tegen. Er was meteen een klik en zo is de samenwerking ontstaan. De tijd tussen het beginnen met schrijven en het vormen van de band duurde ongeveer anderhalf jaar. Via Facebook stelde Mitchell de vraag wie zou willen meedoen met Treurwilg en zo werd de band gevormd met in eerste instantie vijf man.
De eerste line-up was met drie gitaristen en zonder zanger. Na Colin voegde Rens zich in 2014 bij de band, maar niet meteen als zanger toch?
De line-up was niet meteen helemaal duidelijk. Met de aanmeldingen die we hadden, hebben we alle posities ingevuld. We hebben eerst besloten met drie gitaristen te beginnen, maar Colin heeft al snel de positie van bassist opgevuld. Daarna was de positie van vocalist nog open en na experimenteren hebben we die door Rens laten opvullen.
Spelen jullie nog altijd in andere bands, of ligt de focus volledig op Treurwilg?
Mitchell speelt ook nog in Stilinn Drakk en in Noctambulist. Eerder speelde hij ook in Druantia en nadat die band uit elkaar viel, is Treurwilg gestart. Stef speelde in Dark Sun Rising, maar stopte daarmee toen hij en Mitchell met Treurwilg begonnen. Rens speelde in Defied Sanity en heeft dit nog even volgehouden. Dat bleek niet te lukken en dus is hij daar gestopt. Colin heeft nog niet in andere bands gespeeld.
De bandnaam past goed bij de muziek die jullie maken, maar een Nederlandse bandnaam is toch opvallend. Hebben jullie internationale ambities?
Wat betreft de bandnaam maken we ons geen zorgen. Er zijn veel bands die een naam voeren in de moedertaal. We hebben nooit internationale ambities gehad, maar nu blijkt dat de band goed begint te lopen, gaat het wel een beetje broeien bij ons. Het zou erg tof zijn om podia door heel Europa te kunnen bestijgen.
Inspiratie haalden jullie bij onder andere bij Amenra en dat begrijp ik vanwege de sound, maar de andere bands die jullie noemen, zoals Swallow The Sun en Ahab, hebben een toegankelijk karakter in vergelijking tot Treurwilg. Waar komt jullie rauwere benadering vandaan?
Dat komt vanuit het idee dat we onze muziek als uitlaatklep zien. Er zit veel woede en verdriet in de muziek. Dat zijn echte basisemoties en daar past onze rauwheid goed bij.
Jullie eerste optreden in Little Devil trok de aandacht van William Nijhof, de frontman van Faal. Hij nodigde jullie uit voor het optreden met Faal en Eye Of Solitude, die gezamenlijk een split uitbrachten vorig jaar. Heeft William verder nog iets voor jullie betekend?
William noemen we onze doom-papa. Vanaf het begin is hij erbij geweest, hij heeft ons zien groeien en fungeert tot op de dag van vandaag als mentor. Hij heeft voor contacten en nieuwe inzichten gezorgd en geeft ons de drive om verder te komen in de muziek.
Begin dit jaar kwam jullie eerste release Live uit. De ep is een opname van jullie concert met Faal en Eye Of Solitude in Little Devil?
Inderdaad. Door het opnemen van dit optreden konden we aan de wereld laten horen waar Treurwilg van gemaakt is. De reacties waren overwegend positief en het was een mooie stap richting een full-length.
Was het vooraf de bedoeling een live-ep uit te brengen?
Nee, het was een kans die we hebben aangegrepen. We konden via Kaotoxin Records (het label van Eye Of Solitude) wat opnemen en dat hebben we als ep uitgebracht.
Sodom Metalfest in Winschoten was jullie eerste festivaloptreden. Jullie mochten het festival openen. Hoe ging het en hoe waren de reacties?
Sodom was geweldig! We hebben daar veel nieuwe contacten opgedaan en veel mensen gesproken. Ook SpoOken hebben we daar leren kennen. Via die organisatie hebben we mogelijkheden in het noorden gekregen. Verder waren mensen erg enthousiast. Het was een mooie, nieuwe ervaring!
Jullie hebben tussen de optredens door gewerkt aan nieuw materiaal voor Departure. Hoe gaat het schrijven van muziek en teksten bij jullie in zijn werk?
We doen veel thuis. Dat werken we verder uit in het repetitiehok en daar gaan we los met ideen en teksten. Als iets in de vibe van het nummer past, dan proberen we het zo goed mogelijk te combineren. Soms werken riffs niet met elkaar of lopen we vast op een stuk. Dan gebruiken we die combinatie niet. Het is dus wel zo dat sommige nummers door een enkel persoon zijn geschreven, zoals door Stef en Rens, maar de tekst komt meestal van iedereen af. Vaak worden teksten gecombineerd en bijgeschaafd om in een nummer te passen. Zo nu en dan schrijft iemand een nummer heel specifiek voor een emotie, waardoor diegene ook tekst heeft wat bij het nummer past.
De opnames waren in de Double Noise Studios en jullie hebben gewekt met Gerben van der Aa voor het mixen en de mastering. Hoe verliep de samenwerking?
Gerben is een topvent. We hebben via Gerben onze ep laten afmixen en vonden hem dus ook geknipt voor het album. We hebben kleine foutjes er bewust in laten zitten om de muziek lekker rauw te laten. Gerben had veel tips die voor ons als beginnende band in de studio erg waardevol zijn. Treurwilg heeft ook wat kennis ingebracht, zoals de frosty Jim (zoek dat maar op, haha) en de frosty Mary (die kun je zelf dan wel invullen, haha). We had a blast!
Departure zou eerst een ep worden, maar werd tijdens de opnames een full-length. Leg eens uit?
Tijd. Veel tijd. De opnames gingen zo snel en zo goed, dat we veel tijd over hadden. Sterker nog, we hadden anderhalve dag over na het opnemen van de vocalen en leadgitaren. Die tijd hebben we gebruikt om twee extra nummers op te nemen en in de doom-scene betekent dat een kwartier muziek extra. Spontaan zijn onze plannen verder uitgebreid.
Op de ep Live staan twee nummers die niet op Departure staan. Waarom staan The Weight of Burdens en Death, I Greet You niet ook het debuutalbum?
The Weight Of Burdens en Death, I Greet You vonden we minder goed passen bij de andere nummers. Daarom hebben we ze niet opgenomen.
De albumrelease was op 31 oktober, direct na de Dutch Doom Days, waar jullie openden op de zaterdag. Op 12 november staan jullie op Solarfall. Komt er in de tussentijd nog een releaseshow?
We hebben nog een feestje op 16 november in de Little Devil met Apostle Of Solitude. Dat is geen release show, maar het optreden staat wel in het teken van ons album. Op 12 november doen we ook een late show op Strdelfest. Dat wordt dus een drukke dag, maar we konden een uitnodiging voor twee geweldige feesten niet afslaan. Het album was trouwens voor bezoekers van de Dutch Doom Days op de zaterdag al te koop. Een festival als de Dutch Doom Days gunden we die primeur.
Willen jullie nog iets kwijt aan de lezers van Metalfan.nl?
Support de locale bands. We hopen jullie snel te zien bij een van onze shows en voor nu veel plezier met Departure!
