Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Concertreview

Downfall Of Gaia, Hamferð en Treurwilg
Op 14 februari 2018 in Little Devil, Tilburg
Tekst door Jeffrey
Love isn’t fancy dinners and expensive gifts, love is going to a metal show together voor slechts acht euro vijftig. Daarvoor krijg je op Valentijnsdag in Little Devil te Tilburg drie interessante bands te zien: Downfall Of Gaia, Hamferð en Treurwilg. Het is dan ook niet gek dat het evenement in de knusse zaal zeer goed bezocht is. Jeffrey is een van de belangstellenden en hij doet verslag.

Downfall Of Gaia

Het optreden van Treurwilg begint ruim een kwartier later dan gepland omdat er nog gesoundcheckt wordt. Tot die tijd wacht iedereen geduldig in het cafédeel van Little Devil. Als de deur naar het concertdeel opengaat, stroomt deze bewierookte ruimte al snel vol. De Tilburgse doomformatie begint vlak daarna te spelen en doet dat vanaf openingstrack The Inflammation Of Our Blood zeer overtuigend in een sfeervolle setting met wierook en kaarsen. Het geluid staat al snel goed afgesteld en de meeslepende ritmiek en het dissonante getokkel hebben veel karakter. Het zorgt ervoor dat veel bezoekers al vroeg aan het meeknikken zijn. Het kwartet (vocalist/gitarist Rens van Herpt, gitarist Stef Heesakkers, bassist Colin Papen en drummer Mitchell Scheerder) speelt vanavond het album Departure uit 2016 in zijn geheel. Interessant is dat in verschillende nummers en passages meerdere stijlen te ontwaren zijn. Zo begint Labyrinth shoegazy à la Alcest, heeft As His Light Is Fading raakvlakken met funeral doom en komt aan het einde van de set de traditionele doom meer naar voren. Welke stijl het ook is, Treurwilg imponeert van begin tot einde met zijn crushing doom vol goede riffs en leads. Zwaar, overtuigend en sfeervol.

Het schema loopt nog wat verder uit. Een half uur later dan gepland begint Hamferð aan zijn set. Terwijl de heren in hun gewone kloffie aan het soundchecken zijn, verschijnen ze even later keurig en uniform gekleed in zwart pak met witte blouse en een stropdas. De performance krijgt daarmee een plechtig, begrafenis-achtig karakter. Het zestal heeft aanvankelijk wat pech met het geluid. Zo zijn de gitaar- en keyboardpartijen nauwelijks te horen. Dat trekt gelukkig wel bij, maar het wordt het nooit ideaal zoals op de albums Evst en Támsins Iikam. Laat dat het enige smetje zijn op de set, want verder overtuigen de mannen van de eilandengroep De Faeröer het overgrote deel van de set. Zo is het fantastisch dat al direct met één van de beste tracks Evst aangevangen wordt. Een complex meesterwerk, niet alleen vanwege de interessante ritmiek, maar zeer zeker ook vanwege de memorabele, epische melodieën en de klassieke zang van Jón Aldará.

Met die aangrijpende cleane vocalen vol wanhoop onderscheidt Hamferð zich van concullega’s. Het is echter niet alleen de poëtische voordracht van Jón die de kracht van het zestal tekent. Het is tevens de vooruitstrevende doom die het geheel interessant maakt middels ritmische twists en het portretteren van beelden door goed doordacht samenspel van de heren. Het is daarom nogmaals jammer dat de geluidsman die details in met name het gitaarwerk niet wat sterker uitlicht. Desondanks maakt het geheel indruk. Naast vier recente tracks komen er twee tracks van Evst aan bod en Vráin komt van de ep Vilst Er Síðsta Fet uit 2010. Men sluit af met het allereerst geschreven, maar nog niet uitgebrachte Ódn. Het memorabele Frosthvarv en Hon Syndrast hebben van de nieuwe nummers live de meeste impact. Laatstgenoemde is wat sneller dan de overige tracks en dat zorgt voor veel beweging in de zaal. De bandleden zien het goedkeurend en bescheiden aan. Jón knikt na afloop van elke compositie nederig en respectvol. Hamferð imponeert met interessante composities en bovenal de vocalen van de frontman.

Omdat alles wat opschuift qua planning is er een aantal bezoekers dat van Downfall Of Gaia niets of gedeeltelijk iets meekrijgt. Halverwege de set zijn er ook nog eens technische problemen waardoor het optreden minutenlang stil ligt totdat er een nieuwe kabel is gevonden. Daardoor vertrekken er nog meer bezoekers. Toch blijft de Duits-Amerikaanse formatie zich van zijn goede kant horen met intense, sludgy post-black. Nummers als Carved Into Shadows en Ephemerol hebben impact en zorgen voor veel headbangers in de zaal.

Het is jammer dat de gitaarlijnen die elkaar op de plaat versterken, live moeilijker te definiëren zijn. Daardoor maakt het kwartet, waarvan drie bandleden de vocalen voor hun rekening nemen, slechts bij vlagen indruk, zoals tijdens het middelste deel van Carved Into Shadows en het eerste, shoegazy deel van Ephemerol. Het atmosferische karakter van de muziek wordt nog eens kracht bijgezet door aan het begin van elke track een flinke lading mist de zaal in te blazen. Op Brood na komt het hele album Atrophy (2016) aan bod. Slechts het intense Drowning By Wing Beats en To Carry Myself To The Grave zijn de oudere tracks op de setlist. Een selecte groep liefhebbers weet de show te waarderen, maar de mannen hebben wel eens meer indruk gemaakt op het podium. Downfall Of Gaia is een aardige afsluiter van de avond die zeer overtuigend begon met Treurwilg en Hamferð.

Setlist Downfall Of Gaia:
1. Woe
2. Carved Into Shadows
3. Ephemerol
4. Ephemerol II
5. Drowning By Wing Beats
6. To Carry Myself To The Grave
7. Atrophy
8. Petrichor

Setlist Hamferð:
1. Evst
2. Deyðir Varðar
3. Stygd
4. Tvístevndur Meldur
5. Vráin
6. Frosthvarv
7. Hon Syndrast
8. Ódn

Setlist Treurwilg:
1. The Inflammation Of Our Blood
2. Labyrinth
3. As His Final Light Is Fading
4. The Vacant Void
5. Departure

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.