Er is alweer vier jaar verstreken sinds The Great Execution uitkwam in 2011. Hoe is het jullie vergaan de afgelopen jaren?

Geweldig! We hebben heel veel getoerd en daarbij beide Amerika’s, Europa, Australië, Japan en Zuidoost-Azië aangedaan. In het voorjaar van 2014 zijn we begonnen met het schrijven van nieuwe muziek.

Hoe zou je het nieuwe album Forged In Fury omschrijven?

De nieuwe nummers zijn veel directer dan die op The Great Execution. Op dat album stonden veel klassieke metalinvloeden. Mede daardoor ging het soms zelfs de epische kant op. Dit album is weer een stuk bruter, maar tegelijkertijd gevarieerder. Het combineert het beste van beide werelden en is zo haast een samenvatting van vijfentwintig jaar Krisiun.

Schreven jullie met een vooropgezet plan?

Het creëren van muziek is een natuurlijk proces tussen ons drieën. Onze muziek komt regelrecht uit onze ziel, uit ons onderbewustzijn. Wij fungeren als medium, kanaliseren het en vormen het om tot iets luisterbaars. Het gevoel dat ons ingegeven wordt en dat we willen overbrengen, is het belangrijkst. We denken dan ook niet teveel na tijdens het schrijven. De nieuwe plaat moest agressiever zijn dan de vorige, maar we lieten ons vooral leiden door het moment. We doen ook niet aan pre-productie. Al jammende aan nummers werken, dat is het leukste wat er is!

Ben je het met me eens als ik vind dat jullie je op de laatste paar platen meer lijken te richten op riffs en grooves dan op de eindeloze stortvloed aan blastbeats zoals we die kennen van een ouder album als Conquerors Of Armageddon (2000)?

Daar kan ik me wel in vinden. Toen we de band begonnen waren nog erg jong en zaten we vol met frustraties. We wilden zo snel mogelijk spelen en de meest brute muziek maken die we maar konden produceren. Albums als Black Force Domain (1995) en Conquerors Of Armageddon lopen over van haat en snelheid. Na verloop van tijd ging dat echter vervelen. Zowel voor de muzikant als voor de luisteraar kan onafgebroken snelheid erg eentonig worden. Naarmate wij volwassen werden, groeide ons geluid met ons mee. Er kwam meer ruimte vrij voor groove en midtempo-stukken. Ik ging meer variëren in mijn spel en ging naast blastbeats ook grooves en tribal-ritmes toepassen. Als ik langzamer speel, geef ik de rest van de band weer meer ruimte om te variëren. Zo ontstond er een balans tussen de snelheid en meer doordachte stukken. Zo’n snelle uitbarsting is nog steeds de piek van een Krisiun-nummer, maar door de rest van het nummer beter op te bouwen, is het als climax veel effectiever.

Niemand minder dan Erik Rutan, bekend van Hate Eternal. Tijdens een tournee met Hate Eternal zijn we goede vrienden met hem geworden en hij werkte al eerder als co-producer mee aan Conquerors Of Armageddon. Die plaat deed hij samen met Andy Classen, bij wie we de drie daarop volgende albums produceerden: AssasiNation (2006), Southern Storm (2008) en The Great Execution (2011). Die albums hebben de band enorm vooruitgeholpen en Classen hielp ons geluid te ontwikkelen, maar we waren onderhand toe aan iets nieuws. Vandaar dat we met Rutan aan de slag gingen.

En van wiens hand is het artwork?

Artiest Joe Petagno hoorde van Erik dat we met een nieuw album bezig waren en benaderde ons uit eigen beweging om een kunstwerk voor ons te maken. Een grote eer, niet in de minste plaats omdat Joe eerder met grootheden als Motörhead heeft gewerkt en zelfs hun iconische Snaggletooth-mascotte heeft ontworpen! Wij gaven hem als uitgangspunt enkele teksten en hij maakte dit waanzinnig gedetailleerde schilderij.

Waar gaan de teksten dan over op dit nieuwe album?

Chaos, dood, oorlog, georganiseerde religie en andere dogma’s die de mensheid in hun vrijheid beperken. Dit is waar onze teksten vanaf het begin over handelden, maar naarmate we ouder worden, richten we ons wel steeds meer op de realiteit en actualiteit. Zo raakt de inspiratie ook nooit op, want de wereld levert genoeg ellende aan. Ook staan er enkele nummers over zelfvertrouwen, rebellie en daaruit voortkomende persoonlijke vrijheid op Forged In Fury. Daar is de titel aan te verbinden; niets goeds komt tot stand zonder een worsteling. We horen vaak dat dit soort nummers onze luisteraars geholpen hebben hun angsten en twijfels te overwinnen: een mooier compliment kunnen wij ons niet wensen.

Doen er nog gasten mee op het nieuwe album?

Blijven er na vijfentwintig jaar Krisiun en negen studioalbums nog doelen over?

Elke show die we spelen is een doel én een uitdaging op zich! We zijn heel blij met de status die we momenteel genieten. Uiteraard hebben we dat, naast ons eigen harde werken, vooral te denken aan onze fans. We zijn hen eeuwig dankbaar en onder de indruk van hun nimmer aflatende loyaliteit. Vroeger waren we meer bezig met voet aan de grond krijgen, nu draait het helemaal om de muziek en de optredens. We hebben nog nooit zoveel plezier met Krisiun gehad als de afgelopen jaren. Zo willen we graag doorgaan!

Is in een band spelen met je familie een vloek of een zegen?

Het is een groot voordeel, zonder twijfel! Toen we nog aan het puberen waren, hadden we uiteraard wel eens onenigheid, maar we wisten dat altijd op te lossen. Niet in de minste plaats omdat we elkaar door en door kennen en er in discussies altijd een derde persoon kan functioneren als bemiddelaar. We kunnen alles met elkaar bespreken. Een sterkere fundering voor een band zou ik mij niet kunnen wensen.

En jullie hebben het er nooit over gehad een tweede gitarist in te lijven, als toevoeging op het spel van je broer Moyses?

We hebben het er wel eens over gehad, maar we voelen ons comfortabel als trio. Hoe goed iemand ook zou kunnen spelen, het is maar de vraag of hij dezelfde mindset zou hebben als wij. Die vierde persoon zou nooit een ware Krisiun-broeder kunnen zijn!

Denk je dat jullie Braziliaanse afkomst jullie loopbaan op enige wijze beïnvloed heeft?

In mijn perceptie zijn Braziliaanse metalbands makkelijk te herkennen. Bands als Sepultura, Sarcofago en wijzelf klinken rauw en niet altijd even strak. Het maken van metal is voor ons Brazilianen bovenal een gevoelskwestie. De haat en razernij die we bezingen, voel je ook in de muziek. Dat komt naar mijn idee, omdat wij dingen waarover we zingen echt meemaken. Brazilië is een derdewereldland en wij groeiden op in een politiek onstabiele tijd. De ellende van de favela’s klinkt door in onze composities. Negativiteit is voor ons niet, zoals voor veel metalbands, een fictief onderwerp: ellende is onze realiteit.

Krisiun lijkt me fysiek heel zware muziek om te spelen, zo hoog als het tempo ligt bij jullie. Zeker voor jou als drummer! Hoe houd je het vol om tijdens toernees avond aan avond zo snel te spelen?

Ik houd me tegenwoordig in wat drinken betreft. Uiteraard houden we van een feestje en komt daar nogal eens een biertje bij kijken, maar ik drink nooit voordat ik het podium opga en nadien niet te veel. Ik ga regelmatig naar de sportschool om in vorm te blijven. Tevens doe ik het opbouwen van mijn kit en mijn soundcheck zelf, zodat ik zo comfortabel mogelijk achter mijn drumstel zit en alle afstanden aan mijn voorkeuren aangepast zijn. Tijdens het eerste nummer moet ik er meestal nog inkomen, maar vanaf het tweede nummer vlieg ik. Het geven van een concert blijft een haast bovennatuurlijke belevenis!

Wat doe je als je niet met Krisiun bezig bent? Heb je nog andere hobbies?

De band neemt veel van onze tijd in beslag, omdat we bij alle aspecten betrokken worden. Het boeken van toernees, de promotie van nieuw materiaal en het ontwerpen en verkopen van merchandise gaat allemaal met inspraak van ons. Vandaar dat ik dagelijks veel achter de computer zit. Ter ontspanning speel ik graag wat rustige, akoestische muziek met mijn vrienden. Tevens hebben we allemaal een vriendin waarmee we graag op stap gaan.

Hoe ben je ooit met heavy muziek in aanraking gekomen?

Onze oudste broer, die geen lid van Krisiun is, was een rocker. Dankzij hem luisterde ik al vanaf mijn zevende naar AC/DC. Hun nummers waren ook de eerste die ik leerde spelen. Ik maakte ook kennis met veel andere klassieke heavy metal. Deep Purple, Maiden, Priest, Dio, enzovoort. Via Slayer en Sepultura ontdekte ik vervolgens Morbid Angel en het Europese geweld van Sodom, Kreator en Destruction: allen van grote invloed op het geluid van Krisiun.

Hoe ziet de komende tijd eruit voor jullie?

In augustus gaan we de Europese zomerfestivals langs, met losse zaalshows tussendoor. In de Baroeg te Rotterdam spelen we de laatste show van de tournee, altijd leuk om daar terug te keren! In september trekken we door de Verenigde Staten tijdens een co-headlinetour met Origin. In 2016 gaan we vervolgens onder andere naar Japan!

Hoe zou je droomaffiche eruit zien?

Ik verwacht niet dat Krisiun ooit op dezelfde affiche als Slayer, Motörhead en AC/DC zal staan. Ik mag echter niet klagen, want we hebben al met veel van onze helden en inspiratiebronnen het podium gedeeld. Met Morbid Angel, Deicide en Sepultura bijvoorbeeld.

Any last words?

Dank aan alle supporters, zonder jullie zijn we niets!

Forged In Fury is vanaf 7 augustus verkrijgbaar. Krisiun staat op maandag 17 augustus in Little Devil te Tilburg en op zondag 23 augustus in Baroeg, Rotterdam.