Zaterdag:

Vanwege file richting het parkeerterrein (ja, je moet natuurlijk wel de goeie weg nemen) moesten we The Mad Trist missen, dus het eerste optreden op het hardere gebied dat we aanschouwden was van landgenoten Born From Pain. In het buitenland loopt deze Limburgse hardcoreband als een trein, en ook in eigen land krijgt de band steeds meer erkenning. Dat is niet zo verwonderlijk, want de optredens zijn energiek en snoeihard. En dat laten de mannen ook op Paaspop zien.

Minder hard, en met een heel ander soort energie, is het optreden van Karma To Burn, dat na Born From pain speelt in de Masters Of Rock tent. De groovende, gemoedelijke, instrumentale stoner heeft z'n uitwerking op het publiek, dat net als vorig jaar op Speedfest in een soort trance raakt. De nieuwe plaat is inmiddels uit dus we worden ook nog op wat nieuws getrakteerd.

Wat zou Paaspop zijn zonder Peter Pan Speedrock? Geen idee, want de Eindhovenaren staan er elk jaar, dus ook dit jaar. En elk jaar is het weer feest met deze band, en zo ook in 2010. Men zet het publiek even op een verkeerd spoor met een soort Karma To Burn eerbetoon, in de vorm van een traag, groovend instrumentaal nummer. Daarna barst de band los in hoe we ze kennen: snelle, simpele doch energieke punkrock. De pit is weer groot, zoals hij behoort te zijn bij een Peter Pan Speedrock-optreden.

De mannen van Suicidal Tendencies staan laat op het podium. Aangezien ze de dag erna niet hoeven te reizen (Infectious Grooves staat immers op zondag op Paaspop) kunnen Mike Muir en z'n mannen zorgen voor een knallende afsluiter van de Masters Of Rock tent. En dat doen ze. Vanaf de eerste noten van opener You Can't Bring Me Down is het chaos in de tent. Niet alleen het publiek is gelijk volop in beweging (want stilstaan bij Suicidal Tendencies is ondenkbaar), ook Cyco Mike loopt weer als een malloot heen en weer over het podium. Dat de band na al die jaren het toch vooral van de oudere songs moet hebben (bv. How Will I Laugh Tomorrow, Possessed To Skate, Trip At the Brain en War Inside My Head) vindt niemand erg: daar komt men waarschijnlijk toch voor. Het is een prachtige afsluiter van de eerste dag; dat de belg Novastar daarna nog in de hoofdtent staat kan het publiek van Suicidal niet boeien.

Op het hoofdpodium staan deze dag nog ondermeer de mannen van Jurk! Geen grappen en grollen zoals we van het tv-programma Draadstaal gewend zijn, maar gevoelige liedjes met soms een komische ondertoon. Di-Rect komt de nieuwe zanger voorstellen aan het Paaspoppubliek, en doet dit met overtuiging. Toch zal de band weinig fans winnen onder het metalpubliek dat op het festivalterrein loopt. Moke blijkt in de reclame waar we ze van kennen leuker te zijn dan een hele show, en na enkele nummers hebben we dat dan ook wel gezien. Ook De Dijk is weer aanwezig, waarbij frontman Huub Van Der Lubbe spontaan aan tuinieren begint als hij een bloempot in z'n handen geduwd krijgt tijdens Mijn Van Straat Geredde Roos.

Verder is er ook nog theater van bijvoorbeeld Rasti Rostelli. Bij het zien van de show moeten ook de grootste sceptici toegeven dat er vrij bizarre dingen gebeuren op het podium. Voor de dance-liefhebbers is er wederom een aparte Extrema tent, waar het met goede oordoppen goed vertoeven is. De Silent Disco die op het middenveld van het festival staat is een stuk leuker om ongegeneerd raar te dansen.

Pagina 1: de zaterdag
Pagina 2: de zondag
Pagina 3: meer foto's