Zondag
Het optreden dat Tsjuder vorig jaar speelde op Netherlands Deathfest was vanwege het schelle geluid en onstrak spel een behoorlijke teleurstelling. Vandaag maakt de blackmetalband gelukkig een veel betere indruk. Alles waar het toen aan schortte, zit nu wel goed en het is genieten geblazen van krakers als Kill For Satan en Mouth Of Madness. Het blackmetalfeest is compleet als Frederick Melander, een van de originele leden van Bathory, de band op het podium komt vergezellen. Met hem op gitaar wordt de set afgelopen met een handvol klassiekers van een van de belangrijkste metalbands aller tijden. Wat is het ongelooflijk gaaf om de metalgeschiedenis tot leven te zien komen en The Return Of Darkness And Evil, Satan My Master en Sacrifice eens live te horen.
De ode aan Bathory is een mooie opwarmer voor het optreden van Nara. De IJslandse band, die op vocalist . na bestaat uit de gehele bezetting van Misyrming, speelt black metal in de meest agressieve vorm. Enige poging tot geliktheid of epiek ontbreekt, men is hier enkel om te verscheuren. En dat lukt getuige de headbangende liefhebbers in John Dee behoorlijk aardig.
Napalm Death maakt vervolgens geen beste beurt. De grindcore en death metal van de Britse pioniers lijkt niet aan de bezoekers besteed te zijn. Ook de setlist laat te wensen over en het geluid is wat hol. Ik draag Barney en de zijnen een zeer warm hart toe, maar vandaag heersen ze niet zoals gewoonlijk.
Hoewel ik geen liefhebber van stoner en aanverwante zaken ben, kan zelfs ik niet om Electric Wizard heen. Men trekt een muur van geluid op, die wordt bijgestaan door verontrustende of juist zeer sensuele filmbeelden. De bezwerende muziek, in combinatie met de visuals, wekken een zekere vorm van trance op.
Met zijn ongecompliceerde en zeer rockende vorm van black metal is Carpathian Forest als afsluiter van het festival de juiste band op de juiste plaats. Frontman Nattefrost is niet zo dronken als tijdens de show op Eindhoven Metal Meeting afgelopen december en de band revancheert zich op overtuigende wijze met vette uitvoeringen van Black Shining Leather, Morbid Fascination Of Dead, He Is Turning Blue en vermakelijke covers van The Cure (A Forest) en Turbonegro (All My Friends Are Dead). De podiumaankleding met een stel afgehakte hoofden op staken valt op, vooral omdat en ervan verdacht veel op Ihsahn lijkt is er een vete tussen deze artiesten? Afijn, feestelijker dan Carpathian Forest wordt black metal niet en dat trekken we op dit tijdstip goed. Een gaaf slotakkoord van een ontzettend gaaf weekend! Mocht de line up volgend jaar evenzeer de moeite waard zijn, dan bestaat de kans zeker dat ik nog eens terugkeer naar Inferno.
