21 december 2012; Doomsday. De wereld zoals wij die kennen zou ophouden te bestaan. Wat hield het ons bezig. Vooral de programmas over preppers heb ik verslonden. Drie jaar eerder verscheen Uniforms Of Death, het debuutalbum van Scenario II, met dit thema als rode draad. We zijn nu ruim vier jaar verder. Stel dat het wel gebeurd was, die apocalyps. De stad is grauw, gehavend, leeg en op een bestelbus staat het jaar van deze destructie: 2012. Een nieuwe dageraad, het verhaal gaat verder. Scenario II is terug.
De plaat opent met de cinematische interlude The Darkest Hour. De apocalyps is een feit. De mens zal een ander bestaan moeten opbouwen. Het nummer gaat naadloos over in de titeltrack, die laat horen wat je kunt verwachten van de band rond gitarist Mark van Doren: death/thrash met een flinke dosis melodie en een duistere sfeer. Hoewel Scenario II veelal wordt bestempeld als female frontedband, is dat toch niet zo. Natuurlijk drukt zangeres Myrthe van Beest (Conorach, ex-Magion) een stempel op het totaalgeluid, maar de grunts van Bas de Kruyff (ex-Beaverstore) overheersen. De muziek is onmiskenbaar genspireerd door de Gteborg-stijl, maar de band heeft er een eigen draai aan gegeven. Het is symfonischer en de vocalen van Myrthe zorgen voor een vleugje gothic.
Nadat het tempo is teruggeschroefd in Supremacy, zijn we aanbeland bij het sterkste moment van de plaat, te beginnen met Awake. Allereerst gaat de catchy riff door je hoofd spoken. Het echte hoogtepunt zit echter in het midden van het nummer, wanneer Myrthe laat horen meer in huis te hebben dan hoge zang. Ze brengt een gesproken passage tot een climax met grunts en dat is een kippenvelmomentje, bij iedere luisterbeurt weer. Daarna volgt het huzarenstukje van dit album, het razende Rapture. Alles valt in dit nummer op zijn plaats en de vocalen van Myrthe maken het helemaal af. De compositie (die wat aan MaYaN doet denken) is fenomenaal. Muzikaal wordt alles uit de kast gehaald. Dit nummer bewijst dat Scenario II bestaat uit zeer getalenteerde muzikanten.
Je kunt stellen dat de plaat in tween gedeeld is. In de nummers die volgen overheerst melodeath, met als afsluiter een hommage aan In Flames als belangrijke inspiratiebron. Nadat je even kunt wegdromen tijdens het instrumentale intermezzo The Promised Wasteland, dat naadloos overgaat in Hysteria, wordt in Endgame het tempo weer opgevoerd en doet een vleugje folk zijn intrede. Dit is opnieuw een track met een hoofdrol voor Myrthe. Voor de cover Stand Ablaze (afkomstig van het In Flames-album Subterranean uit 1995) is een playthrough-video verschenen. Deze video is opgenomen in de nieuwe line-up, met drummer Bas van den Boom (Nyx Aether, ex-Aura), bassiste Liza Hoek (ex-Darkened Empire, ex-Elexorien) en gitariste Simone van Straten (Sisters Of Suffocation).
A New Dawn is een sterke comeback van Scenario II. Echter, wanneer je zoals ik een voorkeur hebt voor giftige, zwarte thrash/death-snelheidsduivels, dan zakt de interesse na Rapture wel een beetje in. Dat is jammer, want vooral Endgame en Disclosure zijn sterke nummers. Om die nummers goed te kunnen beluisteren, heb ik Rapture meermaals overgeslagen. A New Dawn is dan ook een sterke plaat met een echte uitschieter. Daardoor is een hoge score gerechtvaardigd.
Tracklist:
1. The Darkest Hour
2. A New Dawn
3. Supremacy
4. Awake
5. Rapture
6. The Promised Wasteland
7. Hysteria
8. Endgame
9. Disclosure
10. Nocturnal
11. Stand Ablaze (In Flames-cover)
