Deze vierde full-length is inmiddels twintig jaar oud en verschilt met zijn voorgangers vanwege het feit dat de drumcomputer is vervangen door Bryan 'Brain' Mantia (Brain, ex-Primus, ex-Guns N' Roses). Dat zorgt ervoor dat je veel meer het gevoel krijgt dat er een band aan het spelen is. De mix is bovendien organischer. Met Songs Of Love And Hate wilde Justin Broadrick weer elementen van Streetcleaner laten terugkeren. Met name de rauwe energie van het debuut is hier weer terug te vinden. De extreme vocalen zijn veelvuldig aanwezig. In 1997 verschijnt overigens Love And Hate In Dub, met daarop remixes van de songs in hiphopstijl.
De heren maken een gedreven en genspireerde indruk. Dat blijkt direct al vanaf de groovende opener Wake, een headbanger die je flink wakker schudt. Het rammende Sterile Prophet is pure industrial. Deze track met dissonante gitaarpartijen en een Smack My Bitch Up-achtige baslijn van G.C. Green had ook op Streetcleaner kunnen staan. Vanaf Circle Of Shit doen de hiphopbeats nadrukkelijk hun intrede. Net als Hunter swingt deze bass-groovy track, die aan Swans herinnert, de pan uit. In laatstgenoemde komen er even op Mike Patton-achtige wijze gesproken teksten langs.
Waar de meeste tracks gebouwd zijn op een idee, is Angel Domain echt een rockend nummer met een traditionele structuur en ook Frail heeft veel melodie en komt voor het eerst in de Godflesh-discografie in de buurt van wat Broadrick later met Jesu zou gaan doen. Wake bevat een atmosferische lead die voor de nodige diepgang en variatie zorgt, net als de psychedelische partijen in Gift From Heaven.
Songs Of Love And Hate is een sterke plaat, die slechts met Time, Death And Wastefulness even zijn momentum verliest. De toevoeging van een drummer zorgt voor de nodige dynamiek en grooves. Het is onmogelijk om stil te blijven zitten op de sterke beats. De experimenten op deze release met betrekking tot songstructuren pakken goed uit, al zullen Streetcleaner-liefhebbers juist het experimentele gitaargeluid van het debuut missen. Op de vierde full-length kiezen de Britten voor wat toegankelijkere riffs en combineren die met (veelal) hiphopbeats en een rauwe sound. Het levert compacte tracks op die niet veel voor elkaar onderdoen. Derhalve luistert deze plaat lekker weg en is het een aanrader voor degene die zich wil voorbereiden op Stonehenge 2017.
Tracklist:
1. Wake
2. Sterile Prophet
3. Circle Of Shit
4. Hunter
5. Gift From Heaven
6. Amoral
7. Angel Domain
8. Kingdom Come
9. Time, Death And Wastefulness
10. Frail
11. Almost Heaven
