Het album werkt van eb naar vloed en weer terug. Het openingsnummer is een progressief ambient intro. Oncoming Dark doet zijn naam vervolgens eer aan door weliswaar rustig te beginnen la Riverside en Anathema, maar bouwt op naar een steviger slot dat mooi overgaat in het melodieuze en sterke Through The Glass. In Cinnamon gaan de muzikanten uit Barcelona los met extreme vocalen, dissonante black metal met blasts, maar tonen ze ook hun experimentele kant met groovy dubstep.
De verschillende stijlen zijn fraai in de composities verwerkt. Zoals reeds eerder gemeld, vloeien de korte tracks mooi in elkaar over. Met het van jazz-elementen voorziene The Nurse keert de rust weer terug. Er gebeurt veel in de composities. Op vocaal gebied is er afwisseling tussen heldere en extreme vocalen, op muzikaal vlak vliegt het alle kanten op. Van Pink Floyd tot Shining, van Agalloch tot Emperor, van The Cure tot Enslaved. Razend knap hoe de Spanjaarden deze dynamiek niet ten koste van de sfeer en flow laten gaan.
Mantiis - An Agony In Fourteen Bites is dan ook een indrukwekkend debuut dat na vele luisterbeurten niet verveelt. De onverwachte wendingen en mix van stijlen houdt het constant boeiend. De meeste fans verkiezen dit debuut dan ook boven de soms wat langdradige, experimentele rock van A Year With No Summer. Een aanrader voor fans van genoemde bands.
Tracklist:
1. Not Yet Five
2. Oncoming Dark
3. Through The Glass
4. Cinnamon Balls
5. The Nurse
6. Answers Revealing
7. Last Of The Light
8. Genteel To Mention
9. Awake Until Dawn
10. Haunts Of The Underworld
11. Endless Wall
12. Fingers In Anguish
13. Ball-Room
14. And Then It Was
