Zijn nieuwste band is Order, waarin twee originele Mayhem-leden, te weten drummer Kjetil Manheim Haraldsson en zanger Eirik Messiah Nordheim, ook deel van uitmaken. Tot de eerste line-up behoorde ook Ren Decay Lust Jansen. Hij verloor echter na maanden de strijd tegen leukemie op 3 december 2014. Ren en Anders waren geen onbekenden van elkaar. Al in de jaren tachtig werkten ze een tijdje samen in de beginperiode van Cadaver.
De demo Abnormal Deformity (1989), waar naast Neddo en Decay Lust, ook drummer/zanger Ole Bjerkebakke op te horen is, trok de positieve aandacht van Bill Steer en Jeff Walker van Carcass. Dat duo richtte het Earache-imprintlabel Necrosis op (dat slechts zes releases uitbracht) en tekende een contract met de drie Noren voor het debuut Hallucinating Anxiety. En nu we het over Carcass hebben: er zijn overeenkomsten, zowel met betrekking tot de ranzigheid, het artwork als de muziek. Luister maar eens naar het drumwerk, de ritmiek van de zang en momenten in onder andere Corrosive Delirium.
Daarin zijn, net als in Petrifyed Faces, ook de invloeden van Death goed waar te nemen. Verder bevat de metal elementen van Autopsy (Abnormal Deformity), Repulsion (het titelnummer en Hypertrophyan), Napalm Death (Cannibalistic Dissection en Hypertrophyan en Twisted Collapse) en Celtic Frost (in het titelnummer, Innominate en het openingsnummer, dat begint met een tuba-intro, dat je afgrijselijk of geniaal vindt).
Het technische niveau van de muzikanten is nog niet hoog. Vooral de drummer kan het tempo moeilijk bijhouden. In de snellere passages van de titeltrack verzandt het geheel daardoor wat in een brij en klinkt het niet strak. De basdrum is nauwelijks hoorbaar en dat geldt ook voor de baspartijen. Het draait vooral om de giftige en smerige riffs, die qua geluid wat aan een kruising tussen Celtic Frost en een vleesmachine doen herinneren, vooral in de tragere passages.
Hallucinating Anxiety is een lekkere pot smerige old school death metal, met aardig wat punk-invloeden. Weliswaar zijn er wat tempo- en stijlwisselingen die het interessant houden, maar er zijn (op een enkeling na) geen leads of solos. Het draait puur om de riffs, het smerige en rammelende undergroundgeluid. In die eenvoud zit dan ook de kracht van dit debuut. Verwacht geen hoogstandjes of veel hoogtepunten. De eerste helft bevat een aantal memorabele riffs (Tuba (Intro)/Ignominious Eczema en Corrosive Delirium bijvoorbeeld), de twee helft wat minder. Daar ligt het tempo gemiddeld lager, al blijven de blasts terugkomen.
Cadaver kwam twee jaar later met het technisch betere In Pains, maar hield er in 1993 mee op, om rond de milleniumwisseling toch weer van zich te doen spreken. In 2001 verschijnt onder de naam Cadaver Inc. het razendsnelle, blackmetalgerichte Discipline, om in de oude tenaamstelling vervolgens Necrosis (2004) uit te brengen, dat een terugkeer naar de technischere kant van de groep betekent. De laatste show van een van de eerste deathmetalbands in Noorwegen was in 2005. Sinds 2010 schrijft Neddo weer nieuw materiaal. Hij heeft genoeg nummers voor een nieuw album, maar verklaarde eind vorig jaar dat hij geen muzikanten heeft om de tracks mee op te nemen. Of er een nieuw Cadaver-album komt, is wellicht een kwestie van tijd. Tot dat moment zijn er vier full-lengths, die ieder een ander geluid laten horen, te beginnen bij het debuut Hallucinating Anxiety. Geen topplaat, maar lekker om na jaren eens op te zetten. De cd-versie is trouwens een combinatie met Dark Recollections van Carnage.
Tracklist:
1. Tuba (Intro)/Ignominious Eczema
2. Corrosive Delirium
3. Erosive Fester
4. Hallucinating Anxiety
5. Cannibalistic Dissection
6. Hypertrophyan
7. Petrifyed Faces
8. Innominate
9. Twisted Collapse
10. Abnormal Deformity
11. Maelstrom
12. Mental Abherrance
13. Bodily Trauma
.jpeg){kind=small}
