The Great Lie is een 'soundtrack' met een verhalend karakter als basis. Het concept is een tragedie, die gelinkt is aan La Divina Commedia van Dante. Het gaat over gevallen goden en helden uit de mythologie, bijvoorbeeld Titania en Parcifal. De zangers en zangeressen vertolken de personages. De muzikale omlijsting bestaat over het algemeen uit symfonische metal en melodeath. Het orkest is veelvuldig op de achtergrond aanwezig.
Deze opzet is goed uitgewerkt middels duetten, dialogen en het contrast tussen melodieuze vrouwelijke vocalen en grunts. Neem bijvoorbeeld het rockende duet van Christine Rhoades (bekend als sessiezangeres voor Jeff Loomis en Nevermore) en Guillaume Bideau (Mnemic) in Called By The Queen. Guillaume klinkt hier wat nasaal, maar Christine zingt mooi. Een ander voorbeeld is het duistere en dreigende Glass Castle Beast, waarin Kobi Farhi (Orphaned Land) en Niklas Kvarforth (Shining) te horen zijn en een sfeervolle bijdrage leveren. Niklas is wederom present als verteller in The One Who Lost The Faith, dat een mini-opera op zich is. Zowel de keyboardpartijen, gitaarsolo als de hammered dulcimer worden hierin gespeeld door Arjen Lucassen.
No Need To Fear verdient een eervolle vermelding. Het is beslist het hoogtepunt van dit album, mede dankzij acht zangers en zangeressen. Het intro is klassiek. Wat volgt, is een Dark Tranquillity-deel. Halverwege keert de klassieke muziek terug, inclusief operavocalen. Op knappe wijze dient zich een overgang aan naar een stevige en duistere middensectie met blasts en grunts. Aan het einde is er een gesproken deel en een terugkeer naar het melodieuze deel met refrein. Compositorisch zit het erg sterk in elkaar en het prachtige refrein blijft makkelijk hangen.
Het is jammer dat het niveau van die track daarna niet meer wordt gehaald. Wel zijn er nog genoeg fraaie momenten, zoals het tweede deel van het slotakkoord Lost Souls From The Other Side of het stevige Terrible Fight (sterke riffs in geslaagde combinatie met het orkest), maar daarin is het geheel net even wat minder sterk afgewerkt. Het betreft vooral de wisseling in vocalen op enkele momenten. Zo is het faden van de grunts van David Vincent (personage: Azrael) wat abrupt. Het gebrekkige Engels van Manuel Munoz (ex-The Old Dead Tree) in A God Is Dead doet afbreuk aan het emotionele aspect. De piano-ballad zal hierdoor voor een groep luisteraars verworden tot een skipmoment.
Het symfonische Hopeless Crime bevat mooie zanglijnen, maar hier hoop je op een vollere productie, een organischere mix en wellicht wat spannender drum- en riffwerk. Het geldt ook voor Titania, met een prominente rol voor feeënkoningin Ailyn Gimenéz (Sirenia). Die kritiek lijkt overigens per nummer te verschillen. Gelukkig vallen de losse elementen in de meeste tracks beter samen en is er sprake van een prettige luisterervaring.
The Great Lie is het hoogtepunt in de discografie van Melted Space, maar geen makkelijk album om in een keer in je op te nemen. Er gebeurt veel tijdens het ambitieuze werkstuk en het kost dan ook meerdere luisterbeurten om de symfonische metal en de verhalen in je op te nemen. Het verhalende aspect is evenwel mooi uitgewerkt. De muziek is gevarieerd, dus een brede smaak is wel vereist voordat men tot aanschaf overgaat. De veelvuldige gastbijdragen maken er een interessant geheel van. Het levert bovendien zeer aardige tracks op. No Need To Fear is zonder meer een fantastisch nummer, dat een goed idee geeft wat je van Melted Space kunt verwachten.
Tracklist:
1. Listen To The Song Of Despair
2. Called By The Queen
3. No Need To Fear
4. Terrible Fight
5. A God Is Dead
6. Trust And Betrayal
7. Glass Castle's Beast
8. Hopeless Crime
9. The One Who Lost The Faith
10. Titania
11. Lost Souls From The Other Side
.jpg){kind=small}
