First time ever that we play three sold out shows in a row, roept Russell Allen tijdens het optreden van Symphony X in Cultuurpodium Boerderij te Zoetermeer. Het geeft weer hoe populair de Amerikaanse band momenteel is. Underworld is het best verkopende album van de formatie uit New Jersey en meerdere shows van de Underworld Europe Tour 2016, die op 20 maart in 013 te Tilburg eindigt, zijn uitverkocht. Zo ook de Boerderij, net als in 2011 overigens. Vanavond zijn Melted Space en Myrath de supportacts. Jeffrey was erbij op de dag die overschaduwd werd door de dood van Piotr Grudzinski van Riverside, de gitarist die op 24 juli 2015 nog in Zoetermeer stond op te treden.
Het is slechts vier maanden geleden dat Melted Space op hetzelfde podium stond, destijds in het voorprogramma van Leaves Eyes. Die combinatie (met ook nog Diabulus In Musica) blijkt een betere dan die van vandaag. De orkestrale metal van componist Pierre Le Pape is aan weinig bezoekers besteed, mede omdat de geluidsmix verre van ideaal is en de vocalisten Manuel Munoz (ex-The Old Dead Tree) en Lucie Blatrier wisselvallig presteren, onder andere vanwege problemen met het volume van de microfoon. De grunts van Dark Messiah en cleane zang van Clmentine Delauney (tevens in Visions Of Atlantis) maken een stabielere indruk. Ze kunnen echter niet voorkomen dat na een opleving met Trust & Betrayal het publiek (op een enkele idolate fan na) de binding verliest met Hopeless Crime, ondanks de goede solo van de gitarist. Het siert de bandleden evenwel dat ze veel spelplezier en enthousiasme tonen en met No Need To Fear fraai afsluiten. Een applaus voor de moeite is dan ook welverdiend voor Melted Space.
De oriental metal van Myrath kan op veel meer bijval rekenen. De formatie uit Tunesi heeft net een nieuw album uit met de titel Legacy en daarvan komen vijf nummers aan bod. De single Believer springt er live echt uit, maar de andere (toegankelijke) tracks klinken ook aangenaam. Het geluid is al beter dan bij Melted Space, zodat de bassolo halverwege Get Your Freedom Back doorkomt, maar erg jammer is dat het volume van de zangers (Zaher Zorgatti en toetsenist Elyes Bouchoucha) varieert en het gitaarspel te zacht in de mix staat. Daardoor blijft er, ondanks de altijd vrolijke frontman (die netjes iedereen voorstelt) en de prima prestaties van de andere muzikanten, genoeg te wensen over. De zangkunsten van Zorgatti tijdens Nobodys Lives krijgen echter terecht een applaus en het te korte optreden van Myrath eindigt fraai met favoriet Merciless Times.
Er zit wat dat betreft een mooie opbouw in de avond, want Symphony X doet het vanavond beter dan de twee voorprogrammas en met het geluid in de zaal gaat het ook crescendo. In het begin moet de geluidsman echter nog zoeken naar de juiste afstelling, want de drums overheersen en dat kan nooit niet de bedoeling zijn met Russell Allen achter de microfoon en Michael Romeo als gitarist. Er komt na een paar nummers dan ook verandering in zodat de fans kunnen genieten van de kwaliteiten van de Amerikanen, alhoewel het volume van zang en gitaar daarna nog af en toe fluctueert. De heren zelf presteren goed en hebben er zichtbaar zin in getuige de lachende gezichten op het podium en het contact met het publiek. Ze zijn verrast over de hoge opkomst en vragen zich af of we morgen niet moeten werken. Complimenten zijn overigens ook op zijn plaats voor de lichttechnicus. De lichtshow is uitstekend verzorgd.
De laatste jaren staan de optredens van Symphony X in het teken van nieuw materiaal. Vanavond komt derhalve Underworld in zijn geheel langs. Nevermore en het titelnummer zijn al direct twee hoogtepunten. Vooral het snelle gitaarwerk van Romeo valt op. Verbazingwekkend is de manier waarop hij speelt. Relaxed, bijna gemakzuchtig en soms zonder te kijken, prachtig! Rechts naast hem staat Allen, die tijdens een van de solos achter hem gaat staan en naar hem wijst, zo van: Wij zijn ook onder de indruk. Allen zelf is goed bij stem, al moet hij erg hard werken tijdens de hoge uithalen. Op het album Underworld varieert hij veel en live komt dat ook mooi terug. Zijn rauwe stemgeluid is sterk en tijdens het prachtige Without You imponeert hij met zijn heldere stem, om nadien wat uit te leggen over het concept van het vorig jaar verschenen album en grappen te maken (Hell yeah is good, but fuck yeah is better!).
Toetsenist Michael Pinnella en bassist Michael Lepond komen evenals drummer Jason Rullo niet veel in de spotlights te staan, maar presteren prima. Beide Michaels blijken uitstekend bij stem middels hun backing vocals. Het zijn vooral Allen als Romeo die schitteren. Russell is echt de showman. Hij draagt tijdens de eerste drie tracks nog een zonnebril, maar deze gaat daarna af en hij zet een zwart/wit masker op tijdens To Hell And Back en halverwege wisselt hij ook nog naar rood/zwart. Het draagt allemaal bij aan de prima show van vanavond. Sommige fans hadden liever wat meer oude tracks gehoord, maar In My Darkest Hour, de fantastische riffs en solos in Run With The Devil en het prachtige Swan Song, met daarin zowel een glansrol voor Pinella als Allen, maken toch veel goed. Voorafgaand aan Swan Song legt de frontman nog kort wat uit over het verhaal: "It's not a happy ending, it's no Disneyland." Bovendien bedienen de Amerikanen de liefhebbers van het oudere werk vervolgens met instrumentale The Death Of Balance / Lacrymosa (waar de klasse van de musici nog maar weer eens naar voren komt), Out Of The Ashes, Sea Of Lies en een toegift met Set The World On Fire (The Lie Of Lies), dus iedereen kan tevreden zijn. Tijdens deze tracks veert het publiek op en zingen de fans mee. Als afsluiter volgt het enige overgebleven nummer van Underworld dat nog niet is gespeeld. Legend besluit een van de beste optredens van Symphony X van de laatste jaren.
De mannen hadden er zin in, kwamen met een goede show, en ondanks het zeker niet ideale geluid klonk het overtuigend. Underworld is een goed album met sterke tracks die vandaag strak en professioneel ten gehore werd gebracht. De uitmuntende Michael Romeo imponeerde met zijn riffs en solos en Russell Allen liet horen nog altijd tot de beste zangers in het genre te horen. Ondanks de schaduw die over de avond hing vanwege het overlijden van Riverside-gitarist Piotr Grudzinski, sluit ik af met de positieve woorden van Allen: The legend of Heavy Metal never dies!
P.S.: Voor degene die Symphony X (nog een keer) binnenkort live in Nederland wil zien: de Underworld Europe Tour 2016 eindigt op 20 maart in 013 te Tilburg.
Setlist Symphony X:
1. Ouverture
2. Nevermore
3. Underworld
4. Kiss Of Fire
5. Without You
6. Charon
7. To Hell And Back
8. In My Darkest Hour
9. Run With The Devil
10. Swan Song
11. The Death Of Balance / Lacrymosa
12. Out Of The Ashes
13. Sea Of Lies
Toegift:
14. Set The World On Fire (The Lie Of Lies)
15. Legend
Setlist Myrath:
1. Jasmin
2. Storm Of Lies
3. Get Your Freedom Back
4. Believer
5. Wide Shut
6. Nobody's Lives
7. Merciless Times
Setlist Melted Space:
1. Terrible Fight
2. Trust & Betrayal
3. Hopeless Crime
4. Titania
5. ...Para Bellum
6. No Need To Fear
Dank aan Eus Straver van metal-experience.com voor de foto's.
