Woorden als ambitieus en gewaagd zijn wel van toepassing wanneer je je album durft te beginnen met een ruim tien minuten durende titeltrack. Enkel hierover zou je al een A4-tje vol kunnen schrijven. In een notendop is het een nummer waar Uriah Heep, Deep Purple en Kansas trots op zouden geweest, als zij het geschreven hadden. Het bevat namelijk enkele indrukwekkende progrock-passages. Ook zijn er typische heavy metal-loopjes te bespeuren. Al met al een zeer geslaagde en mooi opgezette openingstrack.
Horisont wordt vaak vergeleken met haar Zweedse collegas Graveyard. Als je kijkt naar de ontwikkeling van deze bands, blijft Horisont toch wat achter. Hoewel van stagnatie geen sprake is, mis ik toch echt een eigen draai aan het songmateriaal. Voor de duidelijkheid: de Judas Priest-verering in Bad News en AOR in Red Light luistert erg lekker weg. Ook met Flying en Beyond The Sun laten de Zweden wel degelijk horen dat het goede songwriters zijn. Horisont maakt echter de fout dat het regelmatig te gedetailleerd het geluid van hun helden nabootst.
Ondanks dat het op muzikaal vlak allemaal tot in de puntjes goed is uitgevoerd, kom ik niet voorbij het gevoel dat het allemaal te gekunsteld aandoet. Het ontbreekt de songs aan een eigen identiteit. In elke individuele track hoor je duidelijk een bepaalde band terug en dat is helaas geen Horisont. Dat is jammer, want het sfeervolle Timmarna bewijst dat de Zweden wel degelijk frisse songs kunnen schrijven met een eigen smoel. De band helemaal afschrijven doe ik zeker niet, maar Odyssey is helaas een gemiste kans voor deze Gotenburgers.
Tracklist:1. Odyssey
2. Break The Limit
3. Blind Leder Blind
4. Bad News
5. Light My Way
6. The Night Stalker
7. Flying
8. Back On The Streets
9. Beyond The Sun
10. Red Light
11. Stder Brinner
12. Timmarna
