Ik neem aan dat ik Korn niet hoef te introduceren. Onlangs is op 21 november het nieuwe album Take A Look In The Mirror gereleased. Drie dagen eerder dan gepland, omdat het album al ruim een week op het internet te vinden was. Dit album is geproduceerd door Korn zelf en opgenomen in hun eigen studio. De fans moesten lang wachten (3 jaar) op de voorganger Untouchables. Nu zit er maar één jaar tussen de vorige release en de huidige. In de interviews voorafgaand aan dit album, zeiden ze dat deze release harder zou zijn en meer 'back to basics.' Dit hadden ze wel vaker gezegd over nieuwe albums, en achteraf bleek dat niet echt op te gaan, maar is het deze keer dan wel oprecht?
Take a look in the mirror
Het album begint met 'Right Now', de single met de ranzige animatie clip gemaakt door Spike & Mike Animation. Dit was het eerste nummer na 'Did My Time' wat een voorproefje gaf van het nieuwe album. En dit is gewoon een typisch Korn nummer. 'Break Some Off' is hard. Althans de muziek is niet harder dan normaal, maar Jonathan doet flinke grunts in het refrein en de bridge. De coupletten zijn rustig maar dit vormt een mooi contrast met het harde refrein. Dat is natuurlijk ook typisch Korn. Het emotionele 'Counting On Me' gaat volgens Jonathan Davis over het feit dat hij altijd klaar staat voor de mensen van wie hij houdt. Hier hoor je duidelijk wat Jonathan's zang kwaliteiten zijn en dit nummer is voor veel fans één van de favorieten van Take A Look In The Mirror. 'Deep Inside' heeft een refreintje wat in je hoofd blijft hangen, maar verder krijg ik er een beetje een 'zeemans-song' gevoel bij. Wat mij betreft het minste nummer op het album, het refrein verpest het een beetje. 'Did My Time' kennen we allemaal als het eerste nieuwe materiaal van Korn dat we te horen kregen in de zomer van 2003 als nummer bij de film 'Tomb Raider: The Cradle Of Life.' Lekkere groove en een typische Korn melodie. 'Everything I've Known' vind ik persoonlijk een heel lekker nummertje, het refrein is erg sterk. Op 'Play With Me' is rapper Nas te horen. Dit vind ik wel een aardig nummer en Nas doet het niet slecht. Het had veel erger gekund als ze voor een of andere Ja Rule of iets dergelijks hadden gekozen.
Het kan heel goed zijn dat je het nummer 'Alive' herkent. Dit nummer stond op de demo 'Niedermeyers Mind' samen met vroege versies van 'Blind', 'Daddy' en 'Predictable'. Die laatste drie kwamen op het self titled album. 'Alive' diende echter als basis voor 'Need To', waar je de riff waarschijnlijk van zult herkennen. Ze besloten echter om voor dit album 'Alive' opnieuw op te nemen zoals hij oorspronkelijk op de demo stond.
Hierna horen we de bekende bagpipes weer op het up-tempo en agressieve 'Let's Do This Now.' 'I'm Done' is één van de betere nummers op het album, Jonathan zingt hier erg goed.
'Y'all Want A Single' dient als protest tegen de platenbazen die de band om een single vroegen. Korn stond hier niet om te springen en ze maakten dit hilarische nummer met het grootste aantal keren 'fuck' in één nummer in de geschiedenis van Korn. Erg vermakelijk en gewoon een lekker nummer. Dit word de volgende single, en de fans moeten er voor zorgen dat het gedraaid gaat worden op de Amerikaanse radio.
'When Will This End' klinkt eigenlijk heel 'old-school' Korn en had, ondanks dat het een langzaam nummer is, zo op het self titled album kunnen staan.
Als bonustrack krijg je de live versie van de Metallica cover 'One' die ze speelden op MTV's Icon. Ze kregen kritiek van vele metal fans omdat ze de solo niet deden. Mij maakt dat niks uit, ik vind het een top uitvoering van 'One.'
Conclusie
Take A Look In The Mirror is een geslaagd album. Lekkere, typische Korn nummers. Hard, agressief en vervolgens weer groovy. En inderdaad back to basics. In your face nummers waar niet eindeloos over nagedacht is. Ook deze plaat heeft weer z'n eigen geluid en sfeer. Korn doet niet op elk album hetzelfde trucje. Op elk album is wel iets te vinden wat een ander Korn album niet heeft. Zo had Follow The Leader meer hiphop invloeden en was Untouchables experimenteler. Dit album gaat inderdaad meer richting het self titled album en Life Is Peachy, maar heeft toch een 'moderner' tintje en als band zijn ze uiteraard gegroeid en zo is Jonathan meer en beter gaan zingen.
Jonathan's zang is minder storend en beter dan op Untouchables. Een minpunt vind ik het geluid van de drums... Het klinkt een beetje dof en suf allemaal, erg jammer, ik had liever het geluid van Follow The Leader gehad. Maar drummer David Silveria is natuurlijk erg goed. De teksten gaan, zoals we van Jonathan gewend zijn, over haat en mensen die hem pijn doen etc. Sommige mensen storen zich eraan, ik niet. Bovendien geldt voor veel tekstschrijvers dat ze de meeste inspiratie hebben als ze minder leuke dingen meemaken. Daarnaast is het gewoon een onderdeel van Korn. Ik zou raar op kijken als ze ineens allemaal positieve vrolijke liedjes met ditto teksten gingen maken.
Tip: koop de limited edition. Hierbij zit een DVD met backstage materiaal van de Untouchables-tour in 2002, een mix van alle Korn videos en een video voor 'Right Now' die niet op TV zal komen. Ook leuk is het boekje wat erbij zit, wat een overzicht geeft in foto's van tien jaar Korn. Korn stelt met deze release de fans niet teleur! En niet-fans zullen dit ook wel kunnen waarderen. Als je Untouchables niks vond is dit wel weer een stap in de goede richting.
Tracklist:
1. Right Now
2. Break Some Off
3. Counting On Me
4. Here It Comes Again
5. Deep Inside
6. Did My Time
7. Everything I've Known
8. Play Me
9. Alive
10. Let's Do This Now
11. I'm Done
12. Y'all Want A Single
13. When Will This End
.jpeg){kind=small}
