Vanaf de eerste riff voelt Par Un Sourire alsof je lichaam door duizenden kleine scheermesjes tegelijkertijd wordt opengehaald. Het ijzingwekkende, getormenteerde gekerm dat voor zang moet doorgaan, grijpt je direct bij de strot. In combinatie met de monotone, haast plechtige riffs, waarin verrassend veel melodie zit, en de bijzonder goed gekozen samples (veelal Duitstalig) levert dat een naargeestige, maar mooie sfeer op, die Bonjour Tristesse gedurende de zes lange nummers moeiteloos vasthoudt.
Vooral het bijna negen minuten durende Wieder Allein is prachtig in al zijn treurnis. Het nummer zit vol met fraaie, melodieuze riffs die weliswaar repetitief zijn, maar ook een voor het genre verfrissende mate van muzikaliteit verraden. Die muzikaliteit is overigens niet zo verwonderlijk wanneer men zich realiseert dat Nathanael, het individu achter Bonjour Tristesse, ook in bands als Thrnenkind, Heretoir en Agrypnie opereert. Ook het afsluitende Tu Es Inscrite Dans Les Yeux Que J'Aime (Histoire D'Isabelle Partie Deux) weet door merg en been te snijden met zijn effectieve samples en kippenvel opwekkende begrafenismelodien.
Par Un Sourire is een album dat met kop en schouders boven de grijze middenmoot uitsteekt. Deze re-release (het album stamt oorspronkelijk uit 2011) is dan ook meer dan terecht. De muziek, waarin naast Heretoir vooral namen als Nyktalgia, Austere en, vooruit, een snufje Lifelover te horen zijn, bedwelmt en verdrinkt de luisteraar in een verstikkende melancholische roes waaruit die liever niet meer wil ontwaken. En dat is het beste compliment dat een band kan krijgen in een genre waarin somberheid en repetitie sleutelbegrippen zijn.
Tracklist:
1. Tu Es Inscrite Dans Les Lignes Du Plafond (Histoire D'Isabelle Partie Une)
2. Wieder Allein
3. Mit Einem Lcheln
4. Freiheit
5. Lebenskraft
6. Tu Es Inscrite Dans Les Yeux Que J'Aime (Histoire D'Isabelle Partie Deux)
