De wortels van de Duitse zanger en multi-instrumentalist Nathanael liggen duidelijk in de black metal, maar daarbinnen beweegt hij zich binnen een breed spectrum, varirend van emotionele post-black metal tot rauwe DSBM en authentieke black metal van de oude stempel. Als enige muzikant achter Bonjour Tristesse heeft hij met dit project al veel verschillende kanten laten horen. Debuutalbum Par Un Sourire (2010) snijdt als een vleesmes door de ziel met zijn ijzige riffs en huiveringwekkende gekerm. Opvolger Your Ultimate Urban Nightmare (2018) tapt uit een ander vaatje en bevat nihilistische post-blackmetal la Amesoeurs en het oude Lantls, vol desolate basloopjes en druilerige melodielijnen, omringd door een aura van grootstedelijke naargeestigheid.
Ook Against Leviathan!, de derde langspeler van Bonjour Tristesse, laat weer een heel ander geluid horen. Vanaf de eerste tellen van openingstrack Turmoil wordt de luisteraar gebombardeerd met een spervuur aan blastbeats en grimmige, ouderwetse tremoloriffs. Met uitzondering van een enkele meer slepende passage houdt dat spervuur elf minuten lang aan. Wie goed luistert, hoort af en toe een fraaie, Harakiri For The Sky-achtige gitaarlead, maar die ligt wat bedolven onder de niet al te transparante productie, die vooral de nadruk legt op het wat artificile drumgeluid. Het kortere Nightbringer overtuigt meer, omdat Bonjour Tristesse hier met wat meer afwisseling te werk gaat.
Het tweede deel van het album neigt meer richting depressieve black metal. Het tempo gaat regelmatig naar beneden en dat komt de kwaliteit van het materiaal ten goede. Zo is het met twaalf minuten wederom nogal uitgesponnen titelnummer de beste track van het album. Ondanks de redelijk rechtlijnige aanpak zorgt het sfeervolle, melodieuze gitaarwerk ervoor dat het nummer blijft boeien. Het afsluitende Ode To Emptiness klinkt behoorlijk melancholisch, maar kabbelt uiteindelijk iets te veel voort om een blijvende indruk achter te laten.
Wat mij betreft blijft het debuutalbum van Bonjour Tristesse onovertroffen. Zowel de productionele keuzes (het inruilen van de vlijmscherpe sound voor een wat beklemmender post-black-geluid) als de veranderingen in het stemgeluid van Nathanael (wiens screams minder doorleefd en intens klinken dan op het debuut, waarop zijn wanhopige doodskrijsen door merg en been gaan) zorgen ervoor dat de band wat meer naar het gemiddelde is opgeschoven. Against Leviathan! is dan ook uiteindelijk een nogal alledaags blackmetalalbum geworden, dat aardige momenten laat horen, maar te weinig onderscheidende elementen kent. Eenheidsworst dus, om het minder eufemistisch te beschrijven.
Tracklist:
1. Turmoil
2. Nightbringer
3. Against Leviathan!
4. Ode To Emptiness
