In de vergaderzaal hangt een gespannen sfeer. Aan de lange zijde van de tafel kucht een oudere man kort. Een man met kort, donker haar friemelt wat aan zijn stropdas. Hij stopt als de vrouw tegenover hem gerriteerd naar hem kijkt. Niemand durft iets te zeggen. Zoals gewoonlijk is de baas laat. Hij vindt dat hij dat mag, te laat komen bij een vergadering. Dit is een citaat uit De strijd der Titanen , van Ruben van Vliet. Ik moest eraan denken, omdat ik me niet kan voorstellen dat Metal Blade Records blij is met het derde album van de Griekse band Satans Wrath.
Het begon allemaal veelbelovend toen de deal in de zomer van 2012 bekend gemaakt werd. Het debuutalbum Galloping Blasphemy werd goed ontvangen, al deel ik de mening van collega Ruud dat het imago van de band behoorlijk lachwekkend was. De black/death metal van Satans Wrath deed sterk denken aan het geluid van Venom en Possessed in de gloriedagen en het album zou dertig jaar geleden zijn ingeslagen als een bom. De opvolger, Aeons Of Satans Reign, deed het een stuk minder goed en daarmee werd de druk op de band groot om het succes van het debuutalbum in elk geval te evenaren.
Er is helemaal niets mis met een old-school benadering, al moet je daarbij wel bedenken dat een imago van toen in deze tijd niet meer werkt. Teruggrijpen naar een stijl die van grote betekenis is geweest, hoeft niet verkeerd te zijn, mits je daar wel een eigen draai aan geeft. Daar waar een band als Angelus Apatrida dit heel goed heeft begrepen, slaat Satans Wrath de plank volledig mis. Naast bands als Venom en Possessed was ook de invloed van Iron Maiden terug te horen op Galloping Blasphemy. De band lijkt ervoor gekozen te hebben om deze invloed te vergroten en op te schuiven van Killers naar Powerslave.
De tweede track, Satanic War, klinkt als een Iron Maiden-medley, die met wat thrashsolos aan elkaar is geweven. Maar wat Satans Wrath heeft gedaan bij het nummer Coffinlust gaat veel verder. De basis is het alom bekende 2 Minutes To Midnight, waarbij slechts een enkel akkoord is gewijzigd. Het lijkt wel slechte reclamemuziek. Wat andere lyrics, een beetje thrash toevoegen en we hebben sterk nummer. Dit is absurd en ondanks dat ik meerdere pogingen heb gedaan het album nog een kans te geven, is bij mij het luisterplezier volledig verdwenen.
Tracklist:
1. Raised On Sabbaths
2. Satanic War
3. Diabolical Shudder
4. Die Evil
5. Coffinlust
6. Dead Of The Shallow Graves
7. At The Strike Of Twelve
8. A Mindless Servant Of Satan
9. Castle Of Torment
