We roepen het vaak genoeg, maar eigenlijk valt anno 2012 wel feitelijk vast te stellen dat originaliteit binnen metal bijna onmogelijk is. Een staande ovatie voor wanneer het lukt, maar als we re�el zijn, moeten we vooral de bands koesteren die slagen in degelijkheid. Satan�s Wrath is een nieuwe Griekse band, waarvan een enkeling Tas Danazoglou zal herkennen. De beste man speelde tot voor kort nog in Electric Wizard.

Satan�s Wrath grijpt terug naar de gloriedagen van Venom en Possessed en braakt middels Galloping Blasphemy een vertrouwde portie black/thrash metal over ons uit. Niets meer en niets minder. Satan�s Wrath doet eerlijk gezegd niet gek veel onder voor die bands. Natuurlijk is Galloping Blasphemy geen nieuwe Seven Churches, maar het is een aangename plaat die niet snel verveelt. De songs zitten leuk in elkaar. Van eenheidsworst is snel sprake binnen het genre, maar deze twee heren weten dat met goede solo�s en afwisselingen keurig te vermijden.

Ergens is het we jammer dat wel tegenwoordig zoveel gewend zijn. Dertig jaar geleden zou het gezag met dit album op de achterste poten gestaan hebben en de jeugd met schrik de naald op de plaat hebben laten zakken. Wat wel opvalt zijn de belachelijke titels. Jammer dat ik de teksten nergens heb kunnen lezen, anders zou ik waarschijnlijk uit mijn broek scheuren van het lachen. De (offici�le) bandfoto die op internet circuleert is er ook een om in te lijsten! In elk geval is de muziek dik in orde. Het geluid is lekker ruizig en ruw en dat zal de liefhebbers van thrash/black metal enorm aanspreken.

Tracklist:
1. Leonard Rising � Night Of The Whip
2. Between Belial And Satan
3. One Thousand Goats In Sodom
4. Hail Tritone, Hail Lucifer
5. Galloping Blasphemy
6 .Death Possessed
7. Death To Life
8. Slaves Of The Inverted Cross
9. Satan�s Wrath