Twee maanden geleden schreef ik een vernietigende recensie over het laatste werk van Saturnalia Temple en daarmee hoopte ik dat ik voorlopig niet weer ogenschijnlijk goede bands hoefde af te branden. Echt balen dat het weer raak is. Het Finse Domovoyd beloonde ik voor het uitbrengen van Oh, Sensibility met 83 punten, maar ook zij besloten het muzikale roer om te gooien. Nu hoeft dat natuurlijk helemaal niet erg te zijn, maar de nieuwe richting is op z�n zachtst gezegd teleurstellend.

Teleurstellend? Zeg maar gerust: tamelijk kut! De psychedelische doom heeft plaatsgemaakt voor psychedelische, experimentele rock. Dat is een riskante stap. In Domovoyd�s geval pakt het gewoon slecht uit. Zat de muziek eerder goed in elkaar en droop elke song van de kwaliteit, op dit titelloos vervolg hoor ik daar niets meer van terug. De riffs doen er niet meer toe en van enige structuur lijkt geen enkele sprake meer. Je wordt overspoeld door een willekeur van geluiden. Nergens trekt de band mijn aandacht en steeds weer hoop ik dat de plaat snel over is. Het vervelende is dan ook dat het geheel ruim een uur duurt.

Het verbaast me dat er bands zijn die na hun debuut hun geluid bijna radicaal omgooien. Ik heb dan ook wel bewondering voor het lef van Domovoyd, maar het resultaat is ronduit teleurstellend. Ik verwacht dan ook niet dat deze heren met deze keuze nieuwe zieltjes gaan winnen, al ben ik wel benieuwd wat de toekomst in petto heeft voor de band.

Tracklist:
1. Domovoyage
2. Ambrosian Perfume
3. Caustic Afterglow
4. Mystagogue
5. Amor Fati
6. Vivid Insanity