Domovoyd is de band bij uitstek om je naar je meest obscure dagdromen te laten afdwalen. Oh, Sensibility mag een stroeve start kennen, de plaat komt pas na tien minuten op gang, maar maakt de omschrijving psychedelic doom volledig waar. De eerste twee nummers mogen dan niet heel indrukwekkend zijn, de plaat wordt na verloop wel steeds beter en laat er nou net twee monstertracks staan die je alle hoeken van de kamer laten zien. Je wordt meegenomen op een ontdekkingsreis, waarbij de enige grenzen die van je fantasiewereld is. Steeds weer ontdek je nieuwe plekjes.
Het lastige is dat een band als Domovoyd niet echt te omschrijven valt. Je zou het een donkere variant op Hawkwind kunnen noemen. Mijn eerste gedachte was dat het aardig tussen bands als My Brother The Wind en Saturnalia Temple zit. Domovoyd werkt moeiteloos van kalme momenten naar duistere, hectische passages. Opmerkingen over het geluid of instrumentbeheersing zijn hier compleet nutteloos. Ja, de gitaren ruizen ongelooflijk. Ja, de (zeldzame) zangpartijen galmen. Alles staat in het teken van de muzikale trip. Ik durf te garanderen dat liefhebbers van het genre hiervan gaan smullen. De nieuweling die nieuwsgierig is, kan ik alleen maar aanraden om de plaat in zn geheel te beluisteren, op hoog volume of met een goede koptelefoon en de LP-hoes in je handen. Dan komt Domovoyd het beste tot zijn recht. Nu alleen nog een optreden in onze contreien.
Tracklist:
1. Introduction
2. Incarnation
3. Lamia
4. By Taking A Breath
5. Effluvial Condenser
6. Argenteum Astrum
