Kayleth is een Italiaanse stonerformatie die is opgericht in 2005. Tot nu toe bracht de band keurig om de twee jaar een nieuwe full length uit en zodoende is Space Muffin alweer het vijfde werkje van de groep. Ondanks dat de term stoner om Kayleth heen hangt, dekt het de lading van de muziek bij lange na niet. De band heeft namelijk een veel rijker geluid en is niet vies van space- en psychedelische invloeden. Op Space Muffin worden deze richtingen dan ook rijkelijk uitgediept en word je meegevoerd in een futuristische trip door het heelal. Een trip die al snel erg aangenaam blijkt te zijn.

Met Mountains beleeft Space Muffin een succesvolle lancering. Snelle riffs en zware doom-achtige drumslagen knallen de speakers uit, terwijl zanger Enrico Gastaldo er met uptempo (maar monotone) zanglijnen tussendoor schalt. Zijn zang is goed aanwezig, maar doordat de gitaar en drums vaak de boventoon voert, lijkt hij steeds terug te vallen naar de achtergrond. Hierdoor krijgt zijn zang ondanks een zware inslag, vaak een dromerige tint mee. Secret Place borduurt verder op deze formule en is dan ook een logische opvolger. Deze tracks laten duidelijk het snelle gezicht van Kayleth zien.

Het is pas in Spacewalk wanneer de space- en psychedelische invloeden zich in vol ornaat openbaren. Door middel van rustig getokkel en hoge gitaarnoten, neemt Kayleth je onder begeleiding van een Aziatische vrouwenstem steeds verder weg van de aarde. Naarmate het nummer vordert, worden er langzaam steeds meer instrumenten toegevoegd, totdat Spacewalk ontpopt in een heerlijke climax. Het spel van de muzikanten is hier (en op de rest van het album) dan ook genieten en met name het lekkere gitaarwerk van Massimo Dalle Valle valt op.

De man weet Space Muffin te sieren met de ene na de andere imposante riff en zweverige solo. Hij vestigt hiermee keer op keer de aandacht op zichzelf. Zo vloeit er door Bare Knuckle een genotvolle gitaarmelodie, maar ook door het met synthesizers doorspekte instrumentale en afsluitende NGC 2244. Sowieso behoort de afsluiter tot ��n van de betere nummers van de plaat. Het is een majestueus eindstation, waar metal plaats heeft gemaakt voor ontspannen spacerock met een Floydiaans randje. Alsof het wil vertellen, de reis zit erop, bestemming bereikt.

Space Muffin luistert weg als een uitstekende plaat van een uitstekende band. Het is een album met twee gezichten. Van harde, snelle doomachtige stoner tot zweverige, psychedelische spacerock. Het spel van de muzikanten zorgt ervoor dat alle verschillende elementen naadloos op elkaar aansluiten en het materiaal wegsmelt als ��n geheel. Waar de zang af en toe wat dromerig en monotoon kan overkomen, zorgt de muzikale sectie voor spanning en afwisseling in de nummers. Hierdoor zijn er weinig hinderlijke aspecten aanwezig en valt er optimaal te genieten van deze trip.

Tracklist:
1. Mountains
2. Secret Place
3. Spacewalk
4. Bare Knuckle
5. Born To Suffer
6. Lies Of Mind
7. Try To Save The Appearance
8. NGC 2244