Liefhebbers van traditionele metal beleven een mooie start in 2015. Terwijl we allemaal al kunnen smullen van het nieuwe meesterwerk van Blind Guardian, brengen ook bands als Orden Ogan en Visigoth prima platen uit. Die twee zijn dan minder bekend, maar zullen ongetwijfeld naam maken. Zo ook het Zweedse Trial dat grotendeels in Amerikaanse stijl een uitstekende heavy metalplaat aflevert.

Echt een verrassing is dat niet voor ondergetekende. In het najaar van 2013 stuitte ik al op hun debuutelpee. Weliswaar heb ik deze niet grijsgedraaid, maar de kwaliteiten van deze heren komen wel goed naar voren. Trial zit in het spoor van het eveneens Zweedse In Solitude. Ook Portrait is nooit ver weg. Ze spelen dus hoofdzakelijk heavy metal, maar schuwen de uitstapjes naar andere genres niet. Luister maar goed naar To New Ends dat doorspekt is met black metalriffs. Ook later op dit album blijf je het horen. Het frisse gitaarwerk en de vele afwisselingen maken van Vessel een geweldige plaat. Sfeervolle songs (Ecstacy Waltz) wisselen de bombastische (Through Bewilderment) met gemak af. De gemiddelde speelduur van zeven minuten per nummer is geen enkel probleem.

Wat een struikelblok kan zijn, is de Kiskeiaanse stijl van zingen van Linus Johansson. Ik betrap mezelf erop dat ik Trial na een tijdje zat begin te raken. Best stom, want ik wil dat helemaal niet. Het liefst zou ik A Ruined World op repeat willen draaien. Waarschijnlijk het heftigste nummer van de plaat: harde riffs, ijzingwekkende zangpartijen en solo�s om je vingers bij af te likken. In tijden ben ik niet meer zo enthousiast geweest vanwege een heavy metalplaat. Doe jezelf een plezier en geef Trial een kans, want het moet raar lopen, wil Vessel niet in mijn jaarlijstje eindigen.

Tracklist:
1. Vessel
2. To New Ends
3. Ecstasy Waltz
4. Through Bewilderment
5. A Ruined World
6. Where Man Becomes All
7. Restless Blood