Ondanks het instrumentale karakter, is het een plaat met een verhaal. Het is grotendeels gebaseerd op de Japanse mythe van Kitsune. Het verhaal gaat over twee vossen die een brandend bos proberen te ontvluchten. Een metafoor voor de zorgen over hoe de mensheid het milieu vernietigt en hoe gevaarlijk mensen kunnen zijn.
Wat de Spanjaarden goed doen, is aangename post-rock maken in de stijl van Explosions In The Sky en in mindere mate Mogwai. Hieraan voegen ze interessante extras toe. Een progressief ritme hier (Qarqom) en daar (Oro Rojo) of een kalm intermezzo tussendoor in de vorm van Lluvia. Het draagt allemaal bij aan de veelzijdigheid van deze full-length. Het meest onderscheidend en bovendien zeer geslaagd is het akoestische Viesca, dat rustig begint en met steeds meer lagen opbouwt middels strijk- en blaasinstrumenten en eindigt met een sterke climax.
Toch mis ik bij aardig wat nummers juist de spanningsopbouw die ik zo graag hoor bij deze muziek. Zo duurt Lluvia te lang met overbodig gekras van de gitaren. Het mooie MRWING is juist weer te kort. Andere tracks kunnen de spanning minder goed vasthouden. Zo moet Qarqom het meer van momenten hebben, zoals het sterke slot. Belenos begint weliswaar sterk, maar halverwege zakt het niveau en het mist de climax waar je op zit te wachten. Kitsune zit al veel beter in elkaar. Dit is samen met Strelka dan ook een van de betere tracks.
De Madrilenen weten met IV een aangename plaat af te leveren. Toch mist een aantal tracks een sterke climax of een goede spanningsboog waardoor het optimale rendement er niet uitgehaald wordt. Desondanks is het een gevarieerd werk dat veel postrockfans zal bekoren.
Tracklist
1. Strelka
2. Qarqom
3. Lluvia
4. Belenos
5. Viesca
6. Kitsune
7. MRWING
8. Oro Rojo
