�Let me take you by the hand and lead you through the streets of London. I�ll show you something to make you change your mind�. De extreme metalband Voices (met ex-leden van Akercocke) leidt ons door de hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk. Niet door gezellige winkelstraten en langs de beroemde bezienswaardigheden, maar door een donkere, eenzame stad in de nachtelijke uren. Het concept gaat over een gekwelde man, die door de verlaten straten van Londen zwalkt, balancerend op het randje van zelfmoord en steeds verder vervreemd raakt van zichzelf en zijn omgeving.

Suicide Note brengt ons direct in de uitzichtloze wereld van de hoofdrolspeler. Piano, akoestische gitaar en een droevige, cleane zanglijn zijn de ingredi�nten voor het cre�ren van een beeld dat het leven van de centrale figuur bepaalt. Daarna barst de schizofrenische veelzijdigeid los met Music For The Recently Bereived. Enerzijds zijn er de blastbeats en dissonante riffs en via tempowisselingen zijn er anderzijds atmosferische passages met fraai pianospel. Deze elementen keren regelmatig terug, waarbij de extreme factor de overhand heeft. De meeste experimenten zijn geslaagd, zoals de akoestische gitaarpartijen tijdens de blastbeats. Alles staat in dienst van het verhalende karakter van de plaat.

De oplettende lezer heeft inmiddels geconstateerd dat er muzikaal verwantschappen met Akercocke zijn, maar er zijn ook verschillen. De overeenkomsten zijn vooral te vinden in het extreme. Toch gaat Voices nog een stap verder in het doorbreken van grenzen. De muziek is wat minder brutaal en minder makkelijk te verteren dan Akercocke. De antichristelijke en sexuele inhoud heeft plaatsgemaakt voor surrealisme en confrontatie op het persoonlijke vlak, ook al is de prostituee Megan ook een belangrijk persoon in dit nieuwe hoofdstuk. Een sterk element is de afwisseling in de vocalen die de gemoedstoestand van de protagonist tonen. Grunts, screams, gekrijs en cleane vocalen wisselen elkaar af. De cleane vocalen lijken wel iets op die van Jason Mendonca (Akercocke), maar de grunts zijn minder vaak aanwezig en minder diep.

Door het experimentele karakter, vergt het meerdere luisterbeurten om door te dringen. Het debuut From The Human Forest Create A Fugue Of Imaginary Rain is wat dat betreft makkelijker in je op te nemen. Allereerst blijven de rustige, sfeervolle tracks als Suicide Note en The Antidote hangen en daarna overtuigen steeds meer momenten van de geniale vertaling van de geestelijke toestand van de hoofdpersoon. Maar er zijn ook momenten die te hysterisch zijn om mij te boeien. Met name The FuckTrance en The House Of Black Light (denk aan Fragmented Illustrations Of Anger van het debuut) raak je geestelijk gestoord van.

London toont een kille, uitzichtloze wereld van een man die zoekt maar niet vindt. De eenzaamheid en de frustratie worden op een creatieve wijze vertaald in muziek en tekst. De manier waarop dit gebeurt, is zeer geslaagd. Voices slaagt er met deze tweede plaat in liefhebbers van extreme metal met een emotioneel concept te boeien. Door het experimentele ontdek je steeds weer nieuwe elementen die dit album sieren. Londen zal na het beluisteren van deze plaat nooit meer hetzelfde zijn.

Tracklist:
1. Suicide Note
2. Music For The Recently Bereived
3. The Actress
4. Vicarious Lover
5. Megan
6. Imaginary Sketches Of A Poisoned Man
7. The Antidote
8. Hourglass
9. The FuckTrance
10. The House Of Black Light
11. The Final Portrait Of The Artist
12. Last Train Victoria Line
13. The Ultimate Narcissist
14. Cold Harbour Lane