Wat meteen opvalt, is de heldere productie van Kurt Ballou (van de band Converge). Professioneler dan die van de voorganger Three And Seven, maar de galm van dat album had wel wat. Silence In The Ancestral House is ondanks zijn King Diamond-achtige titel ietsjes minder kleurrijk dan zijn voorganger. Desalniettemin ademt het album meer sfeer uit dan het leeuwendeel van de hedendaagse metalplaten. Mede dankzij de schitterende voorkant van Adam Burke waan je je in een Edgar Allan Poe-verhaal. Teloorgang en oneindige treurigheid vieren hoogtijdagen.
De voor Occultation typerende sfeer is dus nog in ruime mate aanwezig, vooral dankzij de zangeressen 'V.B.' (ook drums) en 'A.L.' (ook bas). Hun spookachtige vocalen hebben een zielloosheid die doet denken aan die van onze eigen Jurry Kaagman, als zangeres van Earth & Fire. Ook op compositorisch gebied zijn er overeenkomsten met deze progressieve rockband uit de jaren zeventig. Zo vertoont de spanningsopbouw van het nummer Silence In The Ancestral House opvallend veel gelijkenis met die van Storm And Thunder van Earth & Fire.
Het enige nadeel van deze tweede plaat van Occultation is dat de verschillende composities onderling grote gelijkenis vertonen. Het album moet echter niet gezien worden als een verzameling losse liedjes, maar als een onderdompeling in een duister Amerikaans sprookje. Het is alsof je vastzit in een jaren zestig griezelfilm van Roger Corman (minus de kazigheid). Het sprankelende, gevarieerde snarenwerk van Nameless Void (hier vermeldt als EMM) houdt de aandacht tot het einde vast. Zoals hij Negative Plain een eigen gezicht gaf door black metal met surfrock en psychedelische rockinvloeden te combineren, zo slaagt hij er hier met majestueus gesoleer in Occultation van het gros van de occultrockbands te onderscheiden.
Met Silence In The Ancestral House zet Occultation de weg van smaakvolle sfeeralbums voort. Dat is wat we willen van metalbands met een occult imago. Het trio mist nog net de kwaliteit van een The Devils Blood, maar is wel hard op weg de kroon van het occultrockgenre te veroveren en laat daarbij de concurrentie ver achterwege. Nu nog onder het voetlicht zien te komen van bookers en het grote publiek. Aan de kwaliteit van de muziek zal het niet liggen.
Tracklist:
1. Intro
2. The First Of The Last
3. Laughter In The Halls Of Madness
4. All Hallows Fire
5. The Place Behind The Sky
6. The Dream Tide
7. Intermission
8. Forever Hereafter
9. Silence In The Ancestral House
