In 1987 brengt de band het invloedrijke debuut I.N.R.I. uit. Dit is een inspiratiebron voor veel bands uit met name Zuid Amerika. In nog geen half uur word je met I.N.R.I. getrakteerd op supersnelle thrash/death/blacknummers met blastbeats wat tot dan toe zelden is vertoond. Daarna verschijnt in 1989 de EP Rotting, dat een langere speelduur heeft dan het debuut. De EP kent meer thrashinvloeden la Sepultura en heeft meer afwisseling. Doordat de band weinig tot geen geld heeft, is de productie belabberd. The Laws Of Scourge uit 1991 is beter geproduceerd dan zijn voorgangers, is technischer en minder agressief.
In 1994 verschijnt Hate. Deze plaat is experimenteler dan zijn voorgangers. De drummer maakt plaats voor een drumcomputer. Daarnaast zijn er meer effecten aan de zang toegevoegd. De plaat kent zowel razendsnelle black/thrashnummers als trage occulte passages. Met name de trage nummers zoals Orgy Of Flies komen goed tot hun recht.
De productie van de slechts 35 minuten durende plaat is zeer matig. De drumcomputer staat hard in de mix en is daardoor storend aanwezig. Met name in de snellere stukken hoor je de bas niet en de gitaar nauwelijks. De snellere riffs klinken wat inspiratieloos en daardoor blijven de nummers niet hangen. Hate is al met al een wat tegenvallende plaat waarmee de ondergang van Sarcfago wordt ingezet. De band wordt daarna minder productief en materiaal als The Worst (de titel verraadt de inhoud) en de Crust EP doen de oude tijden niet meer herleven. In 2000 komt er een einde aan de band.
Liefhebbers van de oude Sodom, Demolition Hammer, Mayhem, Blasphemy, Sepultura, Anaal Nathrakh kunnen beter I.N.R.I., Rotting en The Laws Of Scourage beluisteren dan Hate of latere releases.
Tracklist:
1. Intro/Song For My Death
2. Pact Of Cum
3. The Gods Faeces
4. Satanic Terrorism
5. Orgy Of Flies
6. Hate
7. The Phantom
8. Rhabdovirus (The Pitbulls Curse)
9. Anal Vomit
10. The Beggars Uprising
