Drie jaar na de aangename verrassing Psychogrotesque is het industri�le blackmetalensemble Aborym terug aan het front met Dirty, inmiddels alweer het zesde album van deze eigenzinnige Italiaanse band, die experimenteerdrift altijd hoog in het vaandel heeft gehad. Het resultaat was niet altijd even overtuigend (Generator), maar in grote lijnen heeft dit gezelschap altijd zeer intrigerende platen afgeleverd. Dat is met Dirty in ieder geval niet anders, hoewel het een hele brok is om te behappen.

Zoals ook Psychogrotesque een bijzonder passende albumtitel was, karakteriseert ook de titel Dirty perfect de sfeer op deze plaat. Want �vies�, dat is de perfecte benaming voor de ranzig klinkende smeltkroes van metal, industrial, techno en ambient die Aborym hier tentoonspreidt. Het is alsof het basale raamwerk van de band bestaat uit vage, dissonante black metal, en dat raamwerk vervolgens aan alle kanten overspoeld wordt door giftige industrial-dampen, creepy ambientinvloeden, en smerige undergroundtechno. Een soort traag overlopend vat vol nucleair afval, met allerlei rare mutanten tot gevolg.

Psychogrotesque ademde bij vlagen nog een meer psychedelische, horrorachtige sfeer uit, maar op Dirty is het ��n en al ranzigheid dat de klok slaat. Volgens bandleider Malfeitor Fabban biedt Dirty een uiteenzetting van de menselijke psyche in combinatie met de dagdagelijkse problematiek en excessen van het grootstedelijke leven � en het eindresultaat koestert weinig hoop voor de mensheid. Opener Irreversible Crisis begint met een simpele gabberbeat, maar al snel ontaardt het geheel in een verrukkelijke kakofonie aan verwrongen black metal, industrieel geweld en vreemde structuren (let bijvoorbeeld op de bizarre, Marilyn Manson-achtige zangeffectjes halverwege!). Across The Universe bevat een aantal verrassende melodieuze momenten in de chaos, waarbij zelfs sporadisch � en helemaal niet onverdienstelijk klinkende � cleane zang opduikt, maar steeds liggen de perversie en waanzin op de loer.

Op het titelnummer komen alle elementen � muzikaal en tekstueel - op de beste manier samen. Hier klinkt Aborym op zijn meest urgent, dwingend en vilein. Hetzelfde geldt voor Raped By Daddy (dat qua naargeestigheid en het oncomfortabele gevoel dat het oproept richting power electronics neigt) en Helter Skelter Youth. Bedwelmend postapocalyptisch geweld dat het niet moet hebben van subtiliteiten (hoewel er genoeg interessante details te ontdekken zijn), maar vooral overrompelt. Na het beluisteren van Dirty voel je je murw gebeukt, vies en plakkerig, maar in plaats van een warme douche duw je op de repeatknop. Missie geslaagd dus voor Aborym, lijkt mij zo.

Tracklist:
1. Irreversible Crisis
2. Across The Universe
3. Dirty
4. Bleedthrough
5. Raped By Daddy
6. I Don't Know
7. The Factory Of Death
8. Helter Skelter Youth
9. Face The Reptile
10. The Day The Sun Stopped Shining