En toch is dit niet de eerste cd van de band van wie oprichter/gitarist Stuart Smith het geestelijk brein is. De proteg van Ritchie Blackmore bracht al in 1998 de eerste cd uit onder de naam "Heaven & Earth featuring Stuart Smith", en op dat debuut waren toen al bijdragen te horen van onder andere Richie Sambora, Kelly Hansen, Joe Lynn Turner, Chuck Wright, Carmine Appice en Glenn Hughes. In 2000 werd dit album opgevolgd door Windows Of The World (met Kelly Keeling op zang) en in 2004 met A Taste Of Heaven (met Paul Shortino als zanger) maar het grotere succes bleef uit. Nadat zanger Joe Retta (The Sweet) toetrad tot de band in 2008 laaide het vuur weer op, resulterend in deze nieuwe cd waarvan het hoesje alvast de schoonheidsprijs krijgt.
Met een dergelijke voorgeschiedenis kan het al bijna niet meer fout gaan, zou je denken. Dat klopt. In de (duidelijk merkbare) stijl van Rainbow, Deep Purple, Whitesnake, Foreigner en Bad Company imponeert Heaven & Earth op een glorieuze manier. Klinkt opener Victorious nog als een Arabisch getint rocknummer (dat in eerste instantie Arabia als titel droeg), bij No Money No Love is de toon wel degelijk gezet. Pompende, ouderwetse maar perfect gebrachte hardrock zoals ooit door de grote bands zoals hierboven genoemd is neergezet. Retta blijkt een geweldige zanger te zijn met een klank die hier en daar neigt naar Robert Plant maar ook zeker naar Paul Rodgers, Joe Lynn Turner en ook een beetje Johnny Gioeli. Bestaat de term 'tenenkrommend goed'? Vanaf nu wel. De ballad I Don't Know What Love Is voldoet daar aan. Mooie melodie, doordacht arrangement en fantastisch en sfeervol gebracht.
Alhoewel dit album bol staat van de hoogtepunten, toch nog even een eervolle vermelding voor Back In Anger en Good Times waar de ouderwetse vonken van af spatten. Heaven & Earth heeft het in zich om inderdaad d nieuwe grote Amerikaanse band te worden op hardrockgebied. De cd klinkt fenomenaal en ik word keer op keer verrast door de wijze waarop de door genoemde bands gezette standaard-der-hardrock op een eigen wijze door de band wordt ingevuld. Voor mij staat als een paal boven water dat de heren over niet al te lange tijd de oceaan oversteken om talloze optredens te gaan verzorgen, en ik vermoed dat het seizoen van de grote Europese festivals wel eens het seizoen van Heaven & Earth zou kunnen gaan worden. Typische kandidaat voor een topnotering in mijn jaarlijst!
Tracklist:
1. Victorious
2. No Money, No Love
3. I Dont Know What Love Is
4. Man & Machine
5. House Of Blues
6. Back In Anger
7. Waiting For The End Of The World
8. Sexual Insanity
9. Rock & Roll Does
10. A Day Like Today
11. Good Times
12. Live As One
