Als de term ultra-violence je niets zegt, dan ben je een barbaar. Doet het je denken aan het debuutalbum van Death Angel, dan gaan we al de goede kant op, maar je bent pas echt goed bezig als je Stanley Kubrick�s meesterwerk A Clockwork Orange uit 1971 aanhaalt. Pluspunten dus voor deze Italianen die met Privilege To Overcome hun debuutplaat afleveren. Welk genre? Met een dergelijke bandnaam en artwork(tekenaar) zal het vast niemand verbazen dat we met thrash metal te maken hebben.

Ultra-Violence komt uit Turijn en is, als ik hun FaceBookpagina mag geloven, al op de goede weg in eigen land. Door de nationale Rock Hard zijn ze al uitgeroepen tot band van de maand. Buiten hun grenzen, zal het niet met zo�n vaart lopen. Privilege To Overcome klinkt wel aardig namelijk, al ga je hier geen nieuwe dingen ontdekken. Dat is natuurlijk wel wat je verwacht van een band als deze. De muziek moet uiteraard fel en energiek zijn. Dat is het ook, dus wie verder geen eisen stelt, mag rustig een sprintje trekken naar de (online) platenboer. Wie hoopt op goede songs, zal van een koude kermis thuiskomen.

Inmiddels heeft de plaat hier voldoende rondjes mogen draaien. Het gelijk aantal keer is de plaat de ene oor in, andere oor uit gegaan. Ultra-Violence kan best een potje thrashen en ik ben ervan overtuigd dat hun metalhart op de juiste plaats zit, maar daar wordt de muziek helaas niet bijzonder van. De meeste nummers neigen naar moderne death metal. De focus ligt gewoon meer op het stampwerk en daarom krijg je als luisteraar voortdurend hakkende riffs voorgeschoteld. Een aantal songs gaan op den duur gewoon vervelen. De opener, Spell Of The Moon, is daar een goed voorbeeld van. Tot de betere tracks behoort You�re Dead!, dat vooral door het moshminnend publiek gewaardeerd zal worden. Tot de verrassingen behoort Voodoo Cross, waarin het tempo ineens wordt teruggeschroefd, om vervolgens ruimte te maken voor sfeervolle heavy metal. Het klinkt inconsistent, maar eigenlijk vind ik het wel een prettig tussendoortje.

Ik wil afsluiten met wat gebruikelijke riedeltjes, want ook voor jullie informatie is het handig om te weten dat de zanger een doorsnee schreeuwlelijk is en de gitaarsolo�s goed te pruimen zijn. Wel duurt Privilege To Overcome met bijna een uur op de teller erg lang voor een thrash metalplaat. Hier hadden makkelijk wat nummers weggelaten mogen worden. Wellicht zien we Ultra-Violence nog een keer voorbij komen op een tour. In een zaaltje zal deze band vast het beste tot zijn recht komen.

Tracklist:
1. Spell Of The Moon
2. L.F.D.Y.
3. Order Of The Black
4. Stigmatized Reality
5. Restless Parasite
6. Turn Into Dust
7. The Voodoo Cross
8. You're Dead!
9. The Beast Behind Your Back
10. 10,000 Ways To Spread My Hate
11. Metal Milizia
12. When Future & Past Collide
13. Ride Across The Storm