Het derde album van deze Zweedse formatie staat namelijk door zijn zeer gelikte, moderne sound en het elektronica-sausje met beide benen in het heden. Bovendien zullen de zeer regelmatig opduikende cleane zangpartijen en de vette breakdowns niet bij genrepuristen in de smaak vallen. Toch is Blood Of Saints een vermakelijk album geworden. Er wordt lekker fel afgetrapt met Question Your Place en Frontline: beide krachtige, intens klinkende, moderne nummers die niet hadden misstaan op een Sonic Syndicate-plaat.
Daar waar voorganger Threnody nog vooral een wisselvallig album was, is Blood Of Saints over de gehele linie iets constanter. Een ander klein verschil is gelegen in de toegenomen electronica-invloeden, die ook bijvoorbeeld een nummer als One Good Thing echt wat extras meegeven. Toch is ook Blood Of Saints niet zonder enkele euvels. Zodra het tempo te ver omlaag gaat, valt zanger Magnus Klavborn enigszins door de mand. Zo is Feel Afraid een saai voortkabbelend nummer waarin zijn cleane zang vervaarlijk zeikerige proporties aanneemt. Daarnaast beginnen de nummers tegen het eind van het album ook wel wat op elkaar te lijken.
In vergelijking met Threnody valt de verhouding tussen matige en sterke nummers echter stukken beter uit. Hoewel Blood Of Saints geen album is dat het moet hebben van sublieme composities of technisch vernuft, is het een lekker klinkende, hippe plaat geworden die het zeker gedurende de zomerdagen goed zal doen.
Tracklist:
1. Question Your Place
2. Frontline
3. Feel Afraid
4. Numb
5. Cash King
6. One Good Thing
7. Blood Of Saints
8. Down To Nothing
9. Drama Queen
10. In Darkness
11. Journeys End
