Het in 2010 verschenen Threnody werd gekenmerkt door een moeilijke geboorte. Hoewel de opvolger van Absolute Design al in 2008 opgenomen was, duurde het tot 2010 voordat het album ook daadwerkelijk uitgebracht werd, aanvankelijk in Japan en een half jaar later ook in de rest van de wereld. Het zal niet aan de muziek hebben gelegen, want hoewel Threnody nu ook weer geen meesterwerk is, kan ik me goed voorstellen dat deze gladde, licht futuristische en relatief makkelijk te consumeren melodeath-light een breed publiek weet te trekken.
Threnody start vurig met Six Feet Deep, dat een pakkende, agressieve en gelikte moderne versie van de klassieke Gotenburg-sound laat horen. Een uitstekend visitekaartje! Daarna wordt het gas echter regelmatig wat teruggenomen en kiest de band voor een zeer melodieuze route, waarbij ook af en toe zelfs wat Linkin Park-invloeden (met name de prominente cleane zang) de kop opsteken. Gewaagd is dat zeker, maar pakt het ook goed uit? Op sommige momenten wordt de plank misgeslagen (zoals bij de wel erg commercile, gemaakte ballad Down), maar daarentegen zijn nummers als To The End en Every Sin (Leaves A Mark) wel weer erg sterk.
De momenten waarop Engel wat meer pit tentoonspreidt, zoals op het strakke, met smeuge elektro-invloeden gepimpte titelnummer (wat een vet refrein!), zijn tevens de momenten waarop de band met afstand op zijn best is. Jammer genoeg doen de heren mijns inziens net iets te veel moeite om een hit te scoren, waardoor Threnody niet volledig de plaat is die het had kunnen zijn. Bovendien gaat het album met Perfect Isis als een nachtkaars uit. Wat rest is dan ook een aardige schijf, die echter niet op alle fronten even goed weet te overtuigen.
Tracklist:
1. Six Feet Deep
2. Sense The Fire
3. For Those Who Will Resist
4. Feed The Weak
5. To The End
6. Every Sin (Leaves A Mark)
7. Down
8. Heartsick
9. Threnody
10. Burn
11. Perfect Isis
