Inmiddels is het album met veel lofuitingen ontvangen en rest mij niets anders dan achter in de rij aan te sluiten. Het lijkt mij echter een kwestie van tijd voordat een groot label T.C.F. oppikt. Het is weliswaar geen pure thrash. Meer dan op de EP komen de hardcoreinvloeden goed door. T.C.F. biedt weinig verrassingen, maar wel veel degelijkheid. Natuurlijk zijn de songs kort, maar er schuilt erg veel energie en agressie in. De tracks wisselen elkaar uitstekend af. Het raast niet allemaal voorbij in hetzelfde tempo, maar er wordt leuk gespeeld met tempowisselingen, prima gitaarsolos en wat minder alledaagse zanglijnen. Sowieso mag Hans best trots zijn op zijn zangprestaties. Die zijn namelijk voor Nederlandse begrippen erg goed. Misschien wel het leukste zijn de fragmenten uit toespraken en televisie-interviews die exact de politieke misstanden aantonen waar T.C.F. over zingt.
De thematiek past hier goed en verveelt geen seconde. Sommige onderwerpen, zoals die van die van Duck And Cover, zijn wel heel erg oud. Wie genteresseerd is doet er trouwens goed aan om het originele filmpje eens op te zoeken. Grappig genoeg is het artwork inmiddels ook verouderd. Drie van de vijf leiders op de voorkant zijn inmiddels dood of afgezet. Helaas zijn er nog genoeg schurken op deze aardkloot, maar een geluk bij een ongeluk is dat T.C.F.s inspiratiebron voorlopig niet opgedroogd is. Ik kijk met veel interesse uit naar wat de toekomst voor T.C.F. te brengen heeft. Tot die tijd geniet ik van dit fantastische album.
Tracklist:
1. Face The Truth
2. Slave Of The Suit
3. Mass Hysteria
4. Where Madness Reigns
5. Survive The Plague
6. An Eye For An Eye
7. Justified Violence
8. I Like Ike
9. Punch In The Face
10. Reality's Nightmare
11. Power Corrupts
12. Duck And Cover
13. We Will Survive
