Als belangrijkste invloeden noemt de band zelf The Cro-Mags, D.R.I. en Agnostic Front, en ik zal de laatste zijn die dat ontkent. Daarnaast vermoed ik dat T.C.F. een zekere fascinatie heeft voor Sodom. Het geluid (zeker halverwege Scumbags) heeft veel overeenkomsten met albums als Persecution Mania en Agent Orange. Hans laat horen een zeer capabele zanger te zijn, maar komt qua geluid meer overeen met de eerder genoemde bands. Daarnaast heeft hij er goed aan gedaan om de basgitaar ter hand te nemen en het soleerwerk aan Nick over te laten. Die kan zich rustig meten met de betere Bay Areagitaristen. Deze vijf songs herbergen veel klasse. Zoals gezegd is dit EPtje erg kort, maar kwalitatief is het erg goed. Om T.C.F. nou te promoveren naar de Nederlandse thrashelite gaat me wat ver. Dat kan ik pas beoordelen na een full length cd. Volgen dus, deze band.
Tracklist:
1. Core 88
2. Dead On Arrival
3. Scumbags
4. Same Shit
5. See Nothing, Hear Nothing