In vergelijking met het debuutalbum zijn de composities op Ariettes Oublies in het algemeen langer, meer uitgesponnen en zorgvuldiger opgebouwd. Met name het afwisselende, uitgerekte La Traverse en het prachtige, zeer subtiele Le Mouvement Perptuel zijn daar prima voorbeelden van. Maar ook op andere nummers, zoals het stemmige, ietwat plechtig klinkende Au Creux De Lhiver laat Les Discrets horen net iets meer uitgebalanceerd te werk te gaan dan op Septembre Et Ses Dernires Penses.
Verwacht bij Les Discrets geen gierende gitaren, ruizige blackmetalinvloeden of andere fratsen: de muziek is vooral lieflijk kabbelend en sfeervol, met een zeer sporadische versnelling, waarbij de melancholische klanken op fraaie wijze aan de luisteraar voorbij trekken. Dat lijkt de muziek misschien wat saai te maken voor de liefhebbers van het hardere werk, maar Les Discrets slaagt er wonderwel in om die lieflijke, maar tegelijkertijd enigszins neerslachtige sfeer te vangen in liedjes die de aandacht weten vast te houden.
Dit alles maakt Ariettes Oublies tot een charmant album met een warme en persoonlijke tint. Ook dit album verschijnt overigens weer in een adembenemend mooie artbook-uitgave, die absoluut de extra kosten waard is. Fursy Teyssier heeft met Ariettes Oublies dan ook niet alleen vanuit muzikaal oogpunt een fraai album afgeleverd, maar de artbook-editie is een kunstwerk op zichzelf.
Tracklist:
1. Linceul Dhiver
2. La Traverse
3. Le Mouvement Perptuel
4. Ariettes Oublies I: Je Devine Travers Un Murmure...
5. La Nuit Muette
6. Au Creux De Lhiver
7. Aprs L Ombre
8. Les Regrets
