Het Duitse Farsot is geen band die zich laat opjagen. Hoewel het in 2007 verschenen IIII op veel positieve bijval kon rekenen, heeft deze blackmetalformatie uitgebreid de tijd genomen om op een opvolger te broeden. Geen verkeerde keuze, want IIII was een ijzersterk album dat zowel vanuit conceptueel als muzikaal oogpunt goed doordacht en innovatief was. Eind vorig jaar verscheen met Insects het tweede volledige album van Farsot, wederom via het kleine, maar buitengewoon degelijke label Lupus Lounge.

Ook Insects is een rijke en intrigerende langspeler geworden, waarop de band zijn best doet om platgetreden paden te vermijden. Het album handelt over de relatie tussen mens en insect, waarbij met name wordt ingegaan op het militaristische en massale karakter van veel insectenpopulaties. Interessante thematiek derhalve � en zeker weer eens wat anders dan de zoveelste band die hel en verdoemenis predikt. Muzikaal gezien gooit Farsot het op Insects over een ietwat andere boeg. Niet alleen zijn de teksten ditmaal in het Engels in plaats van het Duits, ook ligt het tempo wat lager dan op het bij vlagen bijtend uit de hoek komende IIII.

Opener Like Flakes Of Rust zet de toon. Het nummer begint met griezelig ambientgekraak en ontvouwt zich traag. De algehele sfeer van het album is dan ook wat plechtiger en meer ingetogen, hoewel de strakke, staccato riffs � la Secrets Of The Moon nog steeds prominent vertegenwoordigd zijn. Ook frontman 10.XIXt wisselt zijn raspende strot wat meer af door hier en daar in een soort Attila Csihar-achtig gemompel te vervallen, dat mij echter minder weet te bekoren. Het lange en afwisselende Empyrean klinkt daarentegen een stuk venijniger en komt daardoor beter uit de verf. Toch is ook hier veel ruimte voor subtiel akoestisch gitaarwerk en los, haast postrock-achtig drumwerk.

De overige nummers zijn stuk voor stuk uitgesponnen en vallen regelmatig terug op subtiele, ingetogen passages en kunstig ingezette samples. Met name het dreigende, haast drone-achtig beginnende Withdrawal klinkt erg goed door zijn mechanische gitaarwerk. Over de algehele linie doet Insects echter toch iets onder voor zijn voorganger. Dat neemt niet weg dat ook deze plaat, die ontegenzeglijk rijk aan idee�n is, met kop en schouders boven de gemiddelde release in dit genre uitsteekt. Fans van het meer contemplatieve latere werk van Secrets Of The Moon (en in mindere mate Dark Fortress) doen er derhalve goed aan om Insects op hun verlanglijst te zetten.

Tracklist:
1. Like Flakes Of Rust
2. Empyrean
3. Perdition
4. 7
5. Adamantine Chains
6. The Vermilion Trail
7. Withdrawal
8. Somnolent