Met albums als Desecration en In Total Contempt wist Pest evenwel al eerder behoorlijk te overtuigen in de underground. Het eerste serieuze wapenfeit stamt echter alweer uit 2002, in de vorm van het debuut Blasphemy Is My Throne. Het is een album dat inmiddels alweer enige tijd in de vergetelheid lijkt te zijn geraakt, maar desondanks al een sterke blauwdruk bevat voor het latere werk waarmee Pest zo weet te overtuigen. De basis ligt ook hier bij primitieve Darkthrone-verering, maar de uitvoering is vele malen beter dan bij honderden genregenoten het geval is.
Het smerige en bij vlagen lekker doorrockende titelnummer maakt dat al direct duidelijk. En hoewel het slepende Along The Path Of The Fallen bij vlagen nog wat eentonig klinkt, verraadt het op een machtige riff gestoelde Towards Desolation wel degelijk de kwaliteit die bij de heren Equimanthorn en Necro al duidelijk aanwezig is. Het is vooral knap hoe de leden erin slagen om met minimale middelen in een zeer strikte opvatting van het genre desondanks een stel krachtige en overtuigende nummers neer te pennen. De lekker scherpe productie en de felle, bijtende strot van Necro zijn wat dat betreft extra troeven van de band.
Hoewel Blasphemy Is My Throne het wat mij betreft nog niet haalt bij het uitstekende latere werk van Pest, is het zeker een plaat die het ook nu nog verdient om gehoord te worden, vooral omdat de muziek simpelweg veel beter is dan de clichmatige hoes doet vermoeden. Liefhebbers van bovengenoemde namen zullen ongetwijfeld in hun nopjes zijn met dit album. Voor hen kan het overigens zeker de moeite waard zijn om deze originele release op te sporen, want daarop zijn de twee prima klinkende demonummers When Darkness Is Complete en Thorns From Underneath te vinden.
Tracklist:
1. Blasphemy Is My Throne
2. Along The Path Of The Fallen
3. Towards Desolation
4. Circle Of Damnation's Fire
5. When Darkness Is Complete (Bonus Originele Release)
6. Thorns From Underneath (Bonus Originele Release)