De black metalversie van Neurosis, zo wordt deze band regelmatig genoemd. Dat schept natuurlijk verwachtingen. Feit is dat het Ierse Altar Of Plagues zich in zijn korte bestaan aardig op de kaart heeft weten te plaatsen in de underground. Twee full lengths en een handvol sterk ontvangen E.P.�s is de oogst van een vijftal jaren noeste arbeid. Het eerder dit jaar verschenen Mammal is het tweede volledige album van deze band, dat in Europa via Candlelight Records verscheen en in de VS (met alternatief artwork) door Profound Lore Records is uitgebracht.

Het feit dat twee kwaliteitslabels Altar Of Plagues ondersteunen, maakt mij natuurlijk alleen nog maar nieuwsgieriger naar deze band. Na een flink aantal luisterbeurten ben ik echter weliswaar tamelijk onder de indruk, maar kan ik nu ook nog niet zeggen dat ik volledig in euforie raak door Mammal. Laat ik voorop stellen dat ik zeker hoor wat beide labels in deze band zien. De ruwe, ongepolijste �post black metal� is behoorlijk sfeervol en op de beste momenten zelfs met recht indrukwekkend, maar Altar Of Plagues slaagt er nog niet altijd even goed in om de aandacht vast te houden. Zo is opener Neptune Is Dead iets te lang en niet op alle punten even goed uitgewerkt.

Het tweede nummer, Feather And Bone, begint een stuk veelbelovender. Na een kalm begin wordt het gaspedaal al vrij snel steviger ingetrapt. Het snelle drumritme in combinatie met de slepende riffs geven dit nummer bij de instrumentale delen een Wolves In The Throne Room-achtige �vibe� mee (iets dat ook bij de sterke afsluiter All Life Converges To Some Centre goed te horen is). Dat zijn wat mij betreft ook de momenten waarop Altar Of Plagues op zijn best is, hoewel enkele fraaie, soundscape-achtige postmetalpassages er ook mogen zijn. Bovendien slaagt de band er op dit nummer beter in om beide elementen te integreren. Vooral tijdens de uitgesponnen, instrumentale stukken doet Altar Of Plagues inderdaad aan Neurosis, maar soms ook aan een band als Isis denken. Een nadeel is dat de zang niet heel overtuigend is, maar gelukkig bevat Mammal vooral veel instrumentaal geweld.

Hoewel Mammal onmiskenbaar het werk is van een getalenteerde en eigenzinnige band, heb ik het idee dat Altar Of Plagues nog niet alles uit de kast haalt. De lyrische recensies die her en der over het internet verspreid staan, zijn wat mij betreft dan ook ietwat overdreven. Mammal is een interessant en oerdegelijk epos geworden, dat zich op fraaie wijze aan de luisteraar ontvouwt. Desondanks verzandt Altar Of Plagues af en toe nog net iets te veel in goede bedoelingen, zoals bij het doelloze en fragmentarische When The Sun Drowns In The Ocean. Hoe dan ook, Altar Of Plagues is zeker een band om in de gaten te houden voor de toekomst, want de kwaliteit is absoluut aanwezig.

Tracklist:
1. Neptune Is Dead
2. Feather And Bone
3. When The Sun Drowns In The Ocean
4. All Life Converges To Some Centre