Als liefhebber van doom metal kan ik ook alleen maar in mijn nopjes zijn met dit album. De scores die The Inside Room grotendeels gekregen heeft, doen vermoeden dat het tegen perfectie aan hangt. Ondanks dat ik het 40 Watt Sun volledig gun, ben ik het er niet mee eens. Wat de band laat horen tijdens de opener Restless is zeker van grote klasse. De melancholische doom metal van deze Britten is prachtig en nog altijd gaat er vanuit de getergde zang van Patrick Walker ontzettend veel kracht uit. Wat ik zo jammer vind, is dat het volledige album in exact hetzelfde tempo voortdendert. Er worden veelal dezelfde riffs met zware distortion en zangpartijen gebruikt.
Een album als dit kan juist groots uitpakken wanneer er voldoende afwisseling is. Wat 40 Watt Sun doet, is in ieder geval goed. De uitvoering is sterk, maar niet genoeg om van The Inside Room een doomklassieker te maken.
Tracklist:
1. Restless
2. Open My Eyes
3. Between Times
4. Carry Me Home
5. This Alone