Wie had daar nou rekening mee gehouden? De Amerikaanse doom/heavy metalformatie While Heaven Wept staat niet bepaald bekend om zijn productiviteit. Inmiddels bestaat de band twintig jaar, maar heeft pas drie albums op zijn naam staan. Het nieuwe (vierde) album wordt nu al gepresenteerd. Gemiddeld duurde zoiets vijf of zes jaar, nu slechts achttien maanden.

Dat resulteert uiteraard in pure blijdschap. Vast Oceans Lachrymose uit 2009 is een pareltje. Wanneer het vervolg half zo goed zou zijn, dan is het voor mij al goed. Nu kan ik het mij sowieso niet herinneren dat er uit het brein van Tom Phillips ooit iets middelmatigs ontsproten is. Eerlijk gezegd had ik rekening gehouden met een op z�n minst wat tegenvallende plaat. Een typisch vervolg dat ongeveer tien punten minder zou krijgen. Aanvankelijk vond ik Fear Of Infinity ook minder goed dan Vast Oceans Lachrymose, omdat de nieuwe songs compacter zijn en de sfeervolle, uitgesponnen passages missen.

Inmiddels ben ik twintig luisterbeurten verder en kom ik langzaamaan tot de conclusie dat Fear of Infinity een weergaloze plaat is. Iedere keer ontdek ik weer nieuwe dingen. De stap naar Nuclear Blast is een zeer goede, ondanks dat veel fans daar sceptisch tegenaan keken. De mogelijkheden van While Heaven Wept zullen zo alleen maar groter worden. Een band als deze verdient het ook om een groter publiek te bereiken. Hopelijk slaat deze mix van doom, epic en heavy metal aan.

Het is moeilijk uit te leggen waarom deze plaat zo goed is. De muziek is ingewikkeld, maar tegelijkertijd toch behoorlijk catchy. Tom Phillips is een van de weinige metalmuzikanten die van metal een heuse kunstvorm kan maken. De opbouw van de songs is fenomenaal. Rain Irving�s zangwerk is wederom erg sterk en de teksten zijn goed en persoonlijk. Ze zetten je echt aan het denken wanneer je weet onder welke omstandigheden ze geschreven zijn.

Wanneer While Heaven Wept met dit album weet door te breken, dan is er een goede kans dat we hier te maken hebben met een van de grootste bands van de jaren �10. Laat Vast Oceans Lachrymose een prima aanloop zijn. De veranderingen zijn hoorbaar, maar toch is de sound heel herkenbaar. Fear Of Infinity is een zeer emotioneel album. Het heeft geen zin om hoogtepunten aan te wijzen, want behalve een tweetal minder geniale songs is het pure schoonheid. Een absolute aanrader!

Tracklist:
1. Hour Of Reprisal
2. Destroyer Of Solace
3. Obsessions Now Effigies
4. Unplentitude
5. To Grieve Forever
6. Saturn And Sacrifice
7. Finality