Potisch en sfeervol zijn sowieso termen die de muziek op dit album prima weten samen te vatten. Hoewel de bedompte productie in eerste instantie nog wat beklemmend werkt, valt direct op dat Murw in de afgelopen jaren flinke progressie heeft geboekt op het compositorische terrein. De band weet te overtuigen in lange, uitgesponnen composities die zich op natuurlijke wijze aan de luisteraar ontvouwen. Hoewel de basis bij black metal ligt, gaat Murw behoorlijk experimenteel te werk, met ruimte voor breed uitwaaierende, psychedelische solos, akoestische riedels en shoegaze-achtige soundscapes.
Zo zit het nummer Shape A Suffering Stature And Exclaim It bijzonder sterk in elkaar en maakt de band vooral in het laatste deel indruk met een zeer mooie, zelfs gevoelige, melodieuze solo. Ook het intrigerend getitelde Geen Weg Meer Terug Dus Recht Door Zee staat boordevol lekker psychedelisch gitaarwerk. Het op fraai akoestisch gitaarwerk steunende In Kind Dedication doet zelfs behoorlijk aan Agalloch denken, mede dankzij de toegevoegde fluisterzang, terwijl afsluiter In De Mond Van Het Onbekende zowaar wat postpunk-invloeden lijkt te bevatten. Het knappe is dat Murw van die verschillende invloeden en uitgesponnen composities een mooi geheel weet te smeden.
Zo blijkt maar weer dat we een band nooit te vroeg moeten afschrijven. Een aantal jaren ervaring opdoen en hard werken blijken namelijk zeker resultaat te kunnen opleveren. In De Mond Van Het Onbekende Wacht Een Oceaan is daar een sprekend voorbeeld van. Wat mij betreft heeft Murw dan ook een enorme stap vooruit gemaakt. Complimenten voor dit doordachte en sfeervolle album!
Tracklist:
1. Intro & Vuilnisbelt
2. Shape A Suffering Stature And Exclaim It
3. Geen Weg Meer Terug Dus Recht Door Zee
4. Emotienood
5. In Kind Dedication
6. In Woe
7. In De Mond Van Het Onbekende
