Ik roep het al jaren, maar lijk ook al jaren roepende in de woestijn: Oceans Of Sadness is een van de meest innovatieve en originele bands die onze zuiderburen hebben voortgebracht. Hoewel het debuutalbum For We Are veelbelovend, maar nog niet heel consistent was uitgewerkt, overtuigt deze band sindsdien met een aantal ijzersterke albums op rij. Toch heeft Oceans Of Sadness vreemd genoeg nooit aanspraak kunnen maken op een groot label, terwijl de muziek toch interessant genoeg is om een enorm breed scala aan metalfans aan te moeten spreken.

Daarom verscheen het alweer uit 2008 stammende, meest recente album van deze band dan ook via het relatief onbeduidende Scarlet Records. Persoonlijk begrijp ik er niets van dat labels als Candlelight en Indie Recordings � die toch normaal gesproken een neusje hebben voor kwalitatief goede, origineel uit de hoek komende bands � in dit geval hebben liggen slapen. Ook The Arrogance Of Ignorance is namelijk weer een heerlijk album geworden, waarop moeiteloos invloeden uit black, death, gothic en doom metal tot een smaakvol en mooi uitgewerkt geheel zijn gesmeed.

Het is goed te horen dat deze band inmiddels jarenlange ervaring heeft opgebouwd, want de nummers klinken nog soepeler dan voorheen. En dat is knap, gezien het enorm brede scala aan invloeden dat Oceans Of Sadness hanteert. Opener Roulette, met haar tegendraadse ritmes, pakkende �hooks�, gelikt gitaarwerk en afwisselende zang is al een uitstekend voorbeeld hiervan. Met frontman Tijs Vanneste heeft deze band sowieso een geweldige troef in handen, want hij wisselt zeer overtuigend tussen cleane zang, grunts en felle krijszang. Ook van stijlvolle nummers als Subconscious (met een fijn gastoptreden van Diablo Swing Orchestra-zangeres Annlouice Loegdlund) en het melodieuze, ietwat melancholische In The End straalt een buitengewone professionaliteit uit.

Eigenlijk is het enige nummer dat ietwat tegenvalt het wat slome Some Things Seem So Easy. Gelukkig revancheert de band zich direct met het krachtige en opzwepende The Weakest Link, dat een van de sterkste nummers op dit album is. Hoewel uiteindelijk ietsje minder dan zijn voorgangers, voegt Oceans Of Sadness met The Arrogance Of Ignorance opnieuw een sterk album aan haar indrukwekkende oeuvre toe. Het album is origineel en � belangrijker - zit compositorisch gezien uitstekend in elkaar. Onlangs verscheen het persbericht dat Oceans Of Sadness het voor gezien houdt. Het is een spijtig besluit, maar met dit album sluit de band haar carri�re op een waardige manier af.

Tracklist:
1. Roulette
2. Self-Fulfilling Prophecy
3. Subconscious
4. Some Things Seem So Easy
5. The Weakest Link
6. Between The Lines
7. In The End
8. From Then On
9. Failure
10. Hope