Lezers met een goed geheugen herinneren zich misschien nog dat deze Finnen met hun tweede album Waterlines in mijn optiek grote vooruitgang geboekt hadden. De nummers hadden iets wat het debuutalbum niet had: pit, spelvreugde en een sprankje originaliteit. High Time neemt in dat opzicht iets meer afstand van het onderdeel pit, maar biedt op een andere manier toch een behoorlijke kwaliteit.
Het is duidelijk, Excalion is commerciler geworden. De licht progressieve songstructuren hebben plaats gemaakt voor nog beter in het gehoor liggende melodien en meer aanstekelijke refreinen, waardoor het er heel erg op lijkt dat de band een radiohit wil scoren. Slechts in het fantastische Sun Stones krijgen we een iets gewaagdere compositie te horen die nog doet denken aan voorganger Waterlines. De rest van de songs, waaronder het uitzonderlijk aanstekelijke Enter A Life of het simpele, maar oh zo doeltreffende Bring On The Storm, klinken nog steeds fris, maar tegelijkertijd missen ze een eigen gezicht. Denk aan Stratovarius Eagleheart en je krijgt een goed beeld van wat voor soort liederen je kunt verwachten.
Het aantal gitaarsolos is sterk verminderd en de productie blijft erg toetsengericht, waardoor het geheel extra clean klinkt. Wat wel sterk verbeterd is, zijn de uitstekende Zak Stevens-achtige (ex-Savatage) zangpartijen, die in vergelijking met de meeste hoge zang in het genre als een verademing klinken. High Time is in mijn oren dan ook een dappere poging om een groter publiek aan te spreken. Zeker geen slecht album, maar voor de metalfans toch een stuk minder leuk dan Waterlines.
Tracklist:
1. Enter A Life
2. From Somewhere To Anywhere
3. Sun Stones
4. The Flags In Line
5. Bring On The Storm
6. The Shroud
7. Firewood
8. Lifetime
9. Quicksilver
10. A Walk On A Broken Road
11. Foreversong
