Symfonic Power Metal uit Finland, het is inmiddels een bekend gegeven dat de Scandinavirs wel raad weten met dit genre. Nadat we begin dit jaar al getrakteerd werden op het bijzonder aardige Difference van Dreamtale is nu de beurt aan Excalion. Dreamtale blonk niet uit in originaliteit, maar ontsteeg de middelmaat door kwaliteitssongs. Het is de vraag of Excalion hier ook in slaagt.
Laat ik allereerst voorop stellen dat Primal Exhale een aardig debuutalbum is, dat helaas niet op alle fronten overtuigd. Allereerst zijn de nummers daar gewoon te standaard voor en heb ik bij zeker de helft van de songs het idee ze al eens eerder gehoord te hebben. Daarnaast ontbreekt er een bepaald soort pit in de nummers waardoor de power niet in de metal wordt gestopt.
Pluspunten zijn er gelukkig ook verscheidene malen te vinden. Allereerst hebben we zanger Jarmo Pknen die de band een nogal on-Fins geluid geeft die dichter bij Duitse bands als Brainstorm ligt dan bij Sonata Arctica en Stratovarius. Nummers als Megalomania, My Legacy en Obsession to Prosper klinken verder ook een stuk avontuurlijker en spontaner (de dubbele basdrums overheersen voor de verandering eens een keer niet!) dan de eerste nummers en zullen voor de meeste power metalliefhebbers ook lekker wegluisteren. Tot slot klinkt de productie professioneel en is het duidelijk dat de band een aantal goede muzikanten bevat.
Het is met de golf van nieuwe melodieuze power metal bands die wij over ons heen krijgen nog maar de vraag of Excalion boven zal komen drijven, daarvoor zit Primal Exhale nog net iets teveel tegen de middenmaat aan. Voor de niet teveel eisende luisteraar is dit album vast geen probleem, mensen die echter zitten te wachten op de nieuwste sensatie sinds Reckoning Night (Sonata Arctica) kunnen hun geld beter besteden aan de laatste Vanishing Point.
Tracklist:
1. Temptation Wasteland
2. A Moment in the Spotlight
3. Reality bends
4. Dire Waters
5. Stage of Lies
6. Heart & Home
7. Megalomania
8. My Legacy
9. Obsession to Prosper
