Ik durf best te beweren dat Hypertrace samen met Walls Of Jericho van Helloween het sterkste Duitse power metaldebuut uit de jaren tachtig is. De meningen zijn verdeeld over deze kwestie, maar dat maakt eigenlijk niet zoveel uit. Hypertrace heeft namelijk alles in zich wat een goede metalplaat moet hebben. Scanner schreef de juiste nummers, had de juiste zanger en de juiste productie. Slechts het conceptverhaal doet de wenkbrauwen fronsen, maar de wijze waarop het verhaal in een spacey power metalverpakking is gegoten, maakt veel goed.
Warp 7; kan een plaat sterker beginnen? Scanner strooit lustig met geweldige melodielijnen, gaaf gitaarwerk en doet dat met een arsenaal aan sterke riffs. Zanger Michael Knoblich mag dan wat iel klinken in de hogere regionen, het zijn wel zijn zanglijnen die het nummer een bijzonder karakter meegeven. De wijze waarop het refrein is uitgewerkt, getuigt van grote klasse. Dat geldt overigens niet alleen voor de opener.
Topper van de plaat is het spannend opgebouwde Locked Out. Men opent sfeervol met een duister baslijntje en gooit daar galmende gitaarpartijen overheen. Enkele tellen later knalt de band uit de startblokken met wederom zo'n typische power metalriff. Eenvoudig en effectief. De hoge zang van Knoblich kent een plezierig vals randje (doet ietwat denken aan Rogue M. van Shadowkeep) en het refrein kent wederom een imposante opzet. Typisch Duits, maar het daaropvolgende melodieuze rustpunt is van een subtiliteit zoals we die niet kennen van de doorgaans hoekige metal van onze Oosterburen. Alsof ze het erom doen spelen de gitaristen vervolgens wel een melodie die erg Teutoons aandoet. Zo klopt het totaalplaatje toch nog.
Naast dat de band uit goede muzikanten bestaat, heeft Hypertrace ook iets dat veel Duitse bands maar niet weten te vinden. Sfeer. De sfeer van het conceptverhaal wordt door functionele galm en lichte stemvervorming erg sterk neergezet. Het album heeft hierdoor een wat gedateerde klank, maar het past precies bij dit soort metal. Let trouwens ook op de ouderwetse foto van de band op de achterkant van de hoes. Fouter dan fout, prachtig.
Scanner is nooit een grote band geworden en waarschijnlijk kost het wat moeite om de cd-versie te bemachtigen, maar het is de zoektocht waard. Tegelijkertijd is het misschien wel een goed moment om de plaat eens opnieuw uit te brengen, want nergens doet de band onder voor de genoemde grootheden. Het melodiegebruik, de riffs en de songstructuren; alles wijst op een zeer vakkundige en talentvolle band. De band bracht met Terminal Earth een waardige opvolger uit en later verschenen nog een paar cd's en ook die mogen we gerust omschrijven als vermakelijk, maar de unieke sfeer en spanning van dit debuut bereikte de band niet meer. Nu blijft het wachten op het eeuwig uitgestelde zesde album. Tot die tijd houdt onder andere Hypertrace ons nog wel even zoet.
Tracklist:
1. Warp 7
2. Terrion
3. Locked Out
4. Across The Universe
5. R.M.U.
6. Grapes Of Fear
7. Retaliation Positive
8. Killing Fields
9. Wizard Force
