Met enige regelmaat komt er een cdtje ter review waarvan je denkt: ow dat wordt een makkie, want die heb ik al een aantal keer live gezien. Zo'n album zet ik dan enigszins laconiek op, om op zoek te gaan naar de minuscule verschillen in de hoop verbeteringen aan te treffen. Greyline voldoet echter in geen enkel opzicht aan mijn verwachtingen, want wat een omslag hebben ze gemaakt. Is dit wel dezelfde Greyline? Na enig nazoeken is het toch daadwerkelijk die band uit Friesland waar ik toen niet zo veel mee kon.
Maar dit is van een heel ander kaliber. De grootste verandering is te vinden op het vocale gebied. Een lage verstaanbare grunt ondersteunt de enorm afwisselende en gevarieerde muziek. En nee, dat is geen overdrijving. Countryrock, postrock, posthardcore en psychedelische rock worden ons voorgeschoteld op een bedje van metal en stoner alsof het een dagelijks gerecht is. Een vergelijking met bands als Mastodon en Baroness is dan ook gauw gemaakt. Maar er is hier geenszins sprake van een rip-off. Greyline heeft een eigen geluid weten te creren.
Helaas blijven de nummers niet echt bij mij hangen. En dat zal hem voornamelijk in de smaak zitten. Ik hou gewoon niet zo van zijn zang. Maar om hun cd om die reden nou gelijk maar als onderzettertje te gebruiken gaat mij ook weer te ver. Het zit namelijk verder muzikaal gewoon goed in elkaar. Het is echter wel een plaat waar je even goed voor moet gaan zitten. En dat zullen degenen onder jullie die de band net als ik al wel kenden toch ook niet verwacht hebben van ze.
En zo heb ik me dan toch een weg weten te ploegen door deze review heen met een blije glimlach op het gezicht. Hou je net als ik ook wel van wat afwisseling en ben je niet vies van ietwat experimenteel gecombineerde genres dan moet je zeker even hun website bezoeken. Daar is de plaat namelijk gratis te downloaden.
Tracklist:
1. Flooding The Mountains
2. Nomads On The Run
3. Where Death Do Us Start
4. Diamonds In Our Dreams
5. Hunt Of The Coyote
6. Riget
7. Ravens Ahead
8. Knives & Smiles
9. Mirrors
