De grote verrassing zo aan het begin van het jaar is de gloednieuwe all-star band Charred Walls of the Damned van drummer Richard Christy, bekend van Iced Earth en Death. Na ruim twee jaar aan de muziek te hebben gesleuteld, is er het gelijknamige debuutalbum. Aan dit project werken niet de minsten mee: op zang Tim �Ripper� Owens, bekend van Judas Priest, Iced Earth en zijn solowerk, gitaar en tevens productie Jason Suecof en op bas Steve Digiorgio van onder andere Iced Earth, Death en meer. Een diverse maar veelbelovende lijst namen.

De muziek zelf klinkt verrassend; sterk met compacte songs die in korte tijd een enorme bom emotie los weten te maken. Een band die qua geluid een samenraapsel is van alle bands waar Christy aan mee heeft gewerkt, en verder bomvol zit met vooral modern Amerikaanse metalinvloeden. Invloeden van bijvoorbeeld Trivium, All that Remains, Death en vele anderen. Het resultaat is solide met nummers die direct de goede noot weten te raken. In het algemeen hangt er een duister sfeertje over de diverse songs, en zijn ze vooral snel met keiharde drums van Christy zelf. Het moet daarnaast gezegd worden dat de rustigere nummers het minder goed doen dan het agressieve snelle werk. Het kalmere werk is een tikkeltje te overdreven �emo� en deprimerend, dan komen de rustmomenten die er zo tussen het snellere werk ook af en toe zitten beter tot hun recht.

De scream machine Ripper Owens laat al zijn kunsten ook weer los op dit debuut, hoewel de zang wel wat diverser zou hebben gekund. Het is na zijn solopraktijken vrij duidelijk, dat hij beter tot zijn recht komt wanneer iemand anders de muziek voor zijn rekening neemt. Met name in Manifestations krijst hij de sterren van de hemel, een nummer wat in veel opzichten wat weg heeft van zijn werk bij Iced Earth.

Opmerkingen zijn er niet veel buiten de genoemde te overdreven langzame melodramatische songs. Het album duurt redelijk kort met slechts negen nummers van vaak niet meer dan vier minuten. Door de strakke �to the point�-structuur van elk van de nummers lijkt het nog korter te duren. Wat me soms stoort is dat de nummers een duidelijke structuur hebben, maar in die structuur eveneens solide memorabele refreinen ontbreken. Daarnaast lijken een aantal songs nogal abrupt te stoppen. Zo houdt afsluiter Fear in the Sky er zomaar in het luchtledige mee op. Kleine minpunten die wat afbreuk doen aan de houdbaarheid van dit schijfje.

Desalniettemin is het debuut van Charred Walls of the Damned een succes, en is het te hopen dat er nog veel van deze all-star band volgen mag.

Tracklist:
1. Ghost Town
2. From the Abyss
3. Creating Our Machine
4. Blood on Wood
5. In a World So Cruel
6. Manifestations
7. Voices withint the Walls
8. The Darkest Eyes
9. Fear in the Sky