De spelstijl van Destined Solitaire is iets drukker geworden dan op voorgaande werken en ook een stukje harder. Zo duiken er op het album zelfs wat grunts en schreeuwstukken op. Heel apart, omdat de band op die momenten de orgeltjes en gitaren op dezelfde authentieke wijze door laat brullen als tijdens passages waar zanger Rikard Sjblom gloreert. Qua geluid doet de band me het meeste denken aan een combinatie van The Flower Kings en Spock's Beard. Beardfish zwemt evenals die twee grootheden rond in de vijver waaruit ook een groep als Yes opstond.
De Zweden mogen dan af en toe een stukje agressiever uit de hoek komen, voor de rest is het weer genieten van complexe en speelse instrumentale stukken, goed zangwerk en uitgesponnen gitaarsolo's. Dit ruikt in alle opzichten naar de jaren '70, maar wat maakt het uit als de kwaliteit van het gebodene zo goed is. Dat maakt geen zak uit en liefhebbers van bovengenoemde bands kunnen met een gerust hart toehappen. De bloemenkoningen blijven wellicht de beste progrockband van Zweden, maar Beardfish is na het tegenvallende laatste album van Kaipa een hele goede tweede. Dat wordt ruimschoots bewezen in prima nummers als Where The Rain Comes In en The Stuff That Dreams Are Made Of. Genieten geblazen, zowel voor de oude garde als wellicht een nieuw progpubliek.
Tracklist
1. Awaken The Sleeping
2. Destined Solitaire
3. Until You Comply (Including) Entropy
4. In Real Life There Is No Algebra
5. Where The Rain Comes In
6. At Home..Watching Movies
7. Coup De Grce
8. Abigail's Questions (In An Infinite Universe)
9. The Stuff That Dreams Are Made Of
