Begin dit jaar is daar dan Code Black, die langverwachte full-length van de thrashers in kwestie. Op I Prevail na allemaal nieuwe nummers, die in het verlengde van de reeds bekende nummers liggen. Rauwe, pakkende en licht melodieuze thrash met een hele donkere rand en geregeld uit het death metalvaatje tappend, getuige de zware riffs. Ook de indrukwekkend smerige en zeer aanwezige strot van Rutger Wildeman doet wederom goede zaken. Enerzijds zorgt zijn longinhoud voor een terugkerend referentiepunt binnen de band, waardor het bijna vertrouwd wordt, anderzijds zijn het flinke tikken, die zo worden uitgebraakt. Dus vriendjes worden? Dont think so!
Hoe alleraardigst Code Black ook is, toch is het niet de moordmachine die het na In The Absence Of Light had moeten worden. Na een half uur heb ik het idee de cd wel gehoord te hebben. Hoe rossend en catchy ook, toch worden de nummers op Code Black op den duur wel een beetje van hetzelfde laken een pak. Wellicht ligt het ook aan de tussenliggende tijd en de vele brute platen die in de tussentijd zijn uitgekomen, zodat de oren ng verwender worden dan dat ze reeds waren. Knappe band die ze nu nog in een vleeswokkel weet te draaien. Portall doet dat met Code Black dus niet, maar het neemt niet weg dat het debuut echt fairly ok is en absoluut zijn weg gaat vinden en wellicht enigszins forceren, waar en indien noodzakelijk.
Tracklist:
1. Left For Dead
2. Code Black
3. Silenced
4. Im Memoriam
5. Mind on Fire
6. Where Vultures Feast
7. I Prevail
8. Act of Killing
9. Tongue of the Snake
10. The Premier Plague