Een nieuwe ster is rijzende. Sterker nog, niet alleen rijzende maar ondertussen ook waarneembaar. En dat is een goede zaak want een heldere sterrenhemel houdt de dreigende regenwolken buiten de deur. En zeg nou zelf, wie zit er hedentendage op gure winterse buien te wachten? We hebben immers niet allemaal kontverwarming in de BMW.

Fikse buien uit de speakers zijn daarentegen wel altijd welkom onder dit dak. Meer dan dat, voor een goed buitje worden de deuren hier vrijwillig opengegooid, helemaal sinds uw ondergetekende nieuwe speakers heeft, die metal met brute, heldere kracht uitspuwen. Feit is dat vrijwel ieder detailtje glashelder waarneembaar is waardoor reviewen helemaal mooi wordt. Mijn oor hoort tegenwoordig immers álles.

Terug naar de ster. Onze eigen jongens, die in 2001 de band Portall op poten hebben gezet. In 2003 is deze band gehergroepeerd en heeft oud materiaal plaats gemaakt voor nieuwe nummers waarmee deze band (overigens niet te verwarren met de Australische DM-beuk-gruis-maal-machine Portal) de aandacht van de media trok. De overwinning op de Metalbattle 2005 heeft Portall studiotijd opgeleverd, de studio verlatend had de band "In The Absence Of Light" aan de CV kunnen toevoegen. Een 5 nummers tellende EP waarop Portall laat zien wat de band tijdens de donkere uurtjes allemaal presteert.

En eerlijk is eerlijk, met beide oren tegen mijn fenomenale geluidgeleiders geplakt kon ik maar weinig ontdekken waar ik eens lekker op kon mierenneuken. Deze, in eigen beheer uitgebrachte, EP is behoorlijk basic, maar desondanks klinken de nummers allesbehalve standaard, saai of overgetrokken. Portall speelt eerlijke, recht uit het hart gerukte deathmetal zonder al te veel fratsen. Na een korte intro waarmee de laatste zonnestraaltjes met vaste hand de grond in gebeukt worden opent de cd met "Unholy Man", een nummer dat aanvankelijk vrij mak lijkt te klinken, wat slechts een misleiding is die na de inval van de vocalen niet meer opgaat. Wel is "Unholy Man" vrij sober en ietswat stijfjes opgebouwd, met name de basisfunderingen van deathmetal voeren de boventoon (hoewel de aandachtige luisteraar wel degelijk verstopte verfijningen weet te spotten). De opvolger "Chosen Path" klinkt alsweer stukken losser, het is alsof het album er even in moet komen, gelijk een net ontwaakt vogeltje die eerst de veertjes even goed moet schikken alvorens te gaan vliegen.
Van vliegen weet Portall wanten want de EP houdt zich strak overeind in de lucht waarin tegenwoordig veel DM-vogels scheren. Ondanks het feit dat Portall geen gewaagde capriolen uithaalt zijn de nummers gevarieerd, aanstekelijk (de terugkerende solo in "I Prevail" is mijn persoonlijke hoogtepunt) en weten zowel angst in te boezemen alswel uit te nodigen om dichterbij te komen en de muziek goed op te snuiven. Puik werkje en de krachtige "Overdriven" is wat mij betreft ook een uitstekende hekkensluiter.

Al met al mag er dus degelijk worden gesproken van een prima maaksel en een terechte 2de plaats, verworven op de Metalbash 2005. Mijn enige punt van kritiek zijn de drums die van mij een behoorlijke tik zwaarden mogen klinken. Dat zal het geluid een extra gewicht meegeven waardoor de nummers nog overweldigender gaan klinken. Nu hoor ik in de drums nog behoorlijk wat tikketikketik, vooral tijdens de snellere stukken.
Maar dat mag de pret niet drukken. Evengoed overwegend lovende woorden voor Portall. Op naar de full-length.

Tracklist:
1. Unholy Man
2. Chosen Path
3. I Prevail
4. Command And Obey
5. Overdriven