Met Faal heeft Nederland er een jonge, veelbelovende (funeral) doom band bij. Hoewel de band in 2005 is opgericht, lijkt 2008 het doorbraakjaar te worden, met een deal met het gerenommeerde undergroundlabel V�n (dat zich normaliter meer op black metal richt) op zak en het debuutalbum Abhorrence-Salvation in de winkels. Niet bij de plaatselijke Free Record Shop natuurlijk, dat moge duidelijk zijn, maar via de betere mailorder zal dit mooi vormgegeven album zeker te vinden zijn.

Loont het zich dan ook om dit album in huis te halen? Wie de band tijdens de Dutch Doom Days aan het werk heeft gezien, weet dat het qua zang en composities wel goed zit bij Faal. Op het debuutalbum staan vier nummers, die in totaal ruim drie kwartier klokken. Geen muziek om even snel tussendoor te luisteren dus, maar een album waar je echt eens even goed voor moet gaan zitten. De band neemt ruim de tijd om de nummers op te bouwen en uit te werken, zoals met name In My Final Hour Of Grief goed laat horen. Toch vind ik de relatief korte opener 00:00 het beste nummer van dit album. De riff waarmee dat nummer opent, blijft dagenlang door het hoofd van de luisteraar spoken en bovendien komt de diepe grunt van zanger Jan Bieseman hier het beste tot zijn recht. Ook de afsluiter Perpetual Solitude steekt na enkele luisterbeurten boven de overige nummers uit, vanwege de herhaaldelijk terugkerende, fragiel klinkende keyboardlijn, die van een ontwapenende schoonheid is. Simpel, maar effectief!

Er zijn echter ook nog enkele kanttekeningen te maken. Zo mocht de zang nog wel wat prominenter in de mix vertegenwoordigd worden. Met name in het nummer In My Final Hour Of Grief doet dat enigszins afbreuk. Verder klinkt de productie nog niet ideaal. Wat mij betreft hadden met name de gitaren nog wel wat zwaarder en logger mogen klinken. Nu galmt het geheel nog een beetje, waardoor Faal op dit album niet zo zwaar en overdonderend klinkt als live het geval is.

Dat zijn echter ook kanttekeningen die vrijwel onvermijdelijk zijn voor een jonge band. Muzikaal gezien zit het gelukkig allemaal prima in elkaar. Met name het melodieuze gitaarspel klinkt zeer overtuigend. Abhorrence-Salvation is dan ook een overtuigend debuutalbum geworden. Als de band op deze voet doorgaat en bij het volgende album voor een �cht vette productie zorgt, zou dat wel eens een topper in het genre kunnen worden. Wie niet heel veel geeft om een zware productie, mag gerust vijf punten bij het onderstaande cijfer optellen.

Tracklist:
1. 00.00
2. In my Final Hour of Grief
3. The Scent of Withered Flowers
4. Perpetual Solitude