Dat wil niet zeggen dat we Manifest maar met z’n allen links moeten laten liggen. Sterker nog: een band als Impaled Nazarene heeft juist een kleine, maar solide fanbasis weten op te bouwen door continue kwaliteit te leveren binnen een specifieke niche, zonder verder veel van de beproefde formule af te wijken. Die formule bestaat uit korte, krachtige nummers die verdomd catchy zijn en uit veelal platvloerse, expliciete teksten bestaan. Pathogen, Pandemia, The Calling en Planet Nazarene: het zijn allemaal voorbeelden van typische Impaled Nazarene-nummers. Enigszins afwijkend zijn de nummers Funeral For Dispicable Pigs en het afsluitende Dead Return, die wat trager zijn en een ‘doomy’ tintje hebben meegekregen.
Hoewel Manifest dus een solide album is geworden, zijn er ook enkele kleine kanttekeningen. Zo moet ik eerlijk bekennen dat het niveau van Absence Of War Does Not Mean Peace – wat mij betreft het hoogtepunt van de band – niet geëvenaard wordt. Het is moeilijk om precies te achterhalen waar dat aan ligt, maar wellicht bevat Manifest toch net iets minder échte knallers. Bovendien duurt het album met ruim 50 minuten nets iets te lang voor dit type muziek, waardoor de nummers af en toe wat onderling inwisselbaar klinken.
Daar staat wel tegenover dat ieder nummer door het korte, explosieve karakter in combinatie met het overduidelijke spelplezier prima uit de verf komt. Ook gevoel voor humor kan de band overigens niet ontzegd worden. Luister maar eens naar het hilarische You Don’t Rock Hard – dat overigens een geweldig nummer is. Gelukkig rockt Impaled Nazarene achttien jaar na oprichting wél nog steeds!
Tracklist:
1. Intro: Greater Wrath
2. The Antichrist Files
3. Mushroom Truth
4. You Don't Rock Hard
5. Pathogen
6. Pandemia
7. The Calling
8. Funeral For Despicable Pigs
9. Planet Nazarene
10. Blueprint For Your Culture's Apocalypse
11. Goat Justice
12. Die Insane
13. Original Pig Rig
14. Suicide Song
15. When Violence Commands The Day
16. Dead Return
.jpeg){kind=small}
